Strona:Zofia Dromlewiczowa - Siostra lotnika.djvu/25

wasz się Asia. Czy to właśnie od tego „asa“? — roześmiał się chłopiec.
 Asia roześmiała się również.
 — A wiesz, naprawdę, as, asia, — nigdy nie zauważyłam. Nie, on się nazywa Jan Mirski.
 — Jakto, Jan Mirski, to twój brat?
 — Tak, mówię ci przecież.
 — To twój brat niedawno leciał do Tokio? —
 — Tak — przyznała Asia z dumą.
 — To przecież ja o nim czytałem w gazetach.
 — Wszyscy o nim czytają — potwierdziła dziewczynka.
 — To on pisuje artykuły w „Locie polskim“?
 — Tak, bardzo lubi pisać. Zawsze pisze jakieś nowelki, pamiętniki. A widziałeś jego fotografję?
 — Widziałem przy jakimś wywiadzie, ale nie pamiętam jak wygląda.
 — Ja ci pokażę po lekcjach. Mam ze sobą.
 — Ach, Asiu, wiesz, że to świetnie, że tu przyjechałaś. Nie mógłbym wcale czegoś lepszego sobie wymarzyć.
 — Bardzo ci dziękuję za piękne zdanie — ukłoniła się Asia przesadnie.
 — Nie żartuj, wcale nie wiesz, jak bardzo lotni-