Strona:Zofia Dromlewiczowa - Siostra lotnika.djvu/28

 — To dlaczego nie przyjechaliście już zeszłego roku?
 — Zeszłego roku byli tylko moi rodzice na pogrzebie rejenta. Ale nie mogliśmy się przenieść, a teraz tatuś otrzymał tu posadę. Mamy się przenieść za kilka miesięcy zupełnie.
 — To wam będzie smutno po Warszawie, w takiem miałem miasteczku.
 — Nie, — powiedziała stanowczo Asia — mamusia nie lubi dużego miasta, więc będzie jej tu przyjemniej.
 — A dlaczego tyś już przyjechała?
 — Bo wuj chciał mnie koniecznie zabrać, mówił, że będzie lepiej, gdy zacznę się uczyć odrazu od początku roku szkolnego.
 — A tyś dawniej nie chodziła do szkoły?
 — Nie, uczyłam się w domu.
 — Ach, to ci się dopiero szkoła da we znaki — zauważył Antoś, znany ogólnie ze swej niechęci do lekcji.
 — Nie wiem jeszcze.
 — Więc przyjechałaś dzisiaj do pana Jasińskiego?
 — Tak, wuj się skarżył na samotność.
 — Jakie to dziwne — zawołał nagle Tomek. —