Strona:Zofia Dromlewiczowa - Siostra lotnika.djvu/63

 — Bo wynajdywanie skrzydeł to doprawdy dziecinada w naszych czasach.
 — Jestem zupełnie innego zdania — odpowiedział Tomek nadąsany.
 Przez chwilę trwało milczenie, potem Tomek odezwał się z żalem:
 — Myślałem, że się orzejmiesz moim projektem, że mi pomożesz.
 — Ja ci chętnie pomogę, ale czyż sam nie rozumiesz, że tego nie można urzeczywistnić.
 — Uważam, że zawsze należy spróbować.
 — Tak, a jeżeli zabijesz się przy tem?
 — Nie będę przecież skakał z kościelnej wieży. Skoczę tak, że nie stanie mi się nic złego. Zresztą chcę jednocześnie skonstruować coś w rodzaju spadochronu. Rozumiesz spadochron mojej konstrukcji.
 — Rozumiem, ale czy potrafisz?
 — W każdym razie należy spróbować.
 — Wiesz co, Tomku, może napisać do Janka?
 — A poco?
 — Napiszę mu, że masz takie plany, niech nam doradzi czy to ma sens.
 — Nie nie pisz.
 — Dlaczego.
 — Bo jeszcze ci odpisze, że to niema sensu.