Strona:Zofia Dromlewiczowa - Siostra lotnika.djvu/82

 — Masz!
 Tomek pochłonął treść listu w mgnieniu oka.
 — O; — powiedział tylko, oddając list Asi.
 — Przeczytałeś?
 — Tak. Wiedziałem, że mnie oczernisz.
 — Nie tak bardzo.
 — Wiesz Asiu, mam nowy pomysł.
 — Znowu — jęknęła Asia.
 — Tak. Jak się zapatrujesz na utworzenie kółka lotniczego? Moglibyśmy się kształcić w tym kierunku. Utworzyć jaką porządną bibliotekę. Właściwie to ludzie bardzo mało o tem wiedzą. Nawet dorośli. A raczej młodzież wie o tem coś nie coś, a dorośli nie zawsze. Moglibyśmy wygłaszać referaty, pisać nowele.
 — Dobrze, zgadzam się.
 — Asiu czy ty chcesz zostać lotniczką-konstruktorką?
 — Tak.
 — I zostaniesz napewno, bo ty jesteś bardzo stanowcza…
 — Wiem, jak twoja stara ciotka.
 — Nie, ty jesteś tylko rozsądna, jak ciotka a stanowcza jesteś jak…