— Doskonale.
— I o krainie nagich wirchów?
— Powiedział pan, że rosną w niej mchy i porosty żółte, czarne lub szare, pokrywające głazy.
— A więc przypatrz się dobrze tej skalistej ścianie, bo masz tu na niej różne rodzaje Mchów i Porostów: Oto jest Cetraria islandica, mech Islandzki, a tu niżej Hypnum rutabulum, mech gałązkowy, lubiący miejsca wilgotne i cieniste. A tam wyżej porost Roccelia tinctoria, czyli Naskalnik farbierski; ten wydaje bardzo poszukiwaną w handlu błękitną farbę zwaną lakmusem. Najobficiej wyrasta on na skalistych wybrzeżach wysp Kanaryjskich.
— No, no, nie wiedziałem, że to taki porost osobliwy — rzekł, przypatrując się Henryk — ale mech islandzki i gałązkowy widuję w lesie zakopańskim, w dolinach i pod Reglami, a także ten tu, co wygląda jak choinka dla lalki, Politrychum.
— Mówiłem ci przecież, że granice krain roślinnych zachodzą jedne na drugie. Tu dalej Cladonia rangiferina, służąca za pokarm reniferom, w krainach podbiegunowych. A tu oto na korze drzewa Xylographa, Drzewopis, tworzący dziwaczne arabeski, podobne do liter chińskich. Jeżeli chcesz poznać wszystkie mchy tatrzańskie, obejrzyj zbiór halubińskiego w Muzeum.
Strona:Zofia Urbanowska - Róża bez kolców.pdf/393
Ta strona została przepisana.
