Strona:Zofia Urbanowska - Róża bez kolców.pdf/59

ności tak cudownej, tak świeżej, w tak bogatych jak tutaj odcieniach, nie widziałem nigdzie!
 — Ale gdy pan mówił, że ściany tutaj pachną wanilią, to pan żartował — spytała figlarnie Marysia — prawda?
 — Żartowałem? Ależ bynajmniej! Czyż nie czujecie delikatnej woni, wydzielającej się z drzewa pod wpływem słońca. Proszę tylko powąchać.
 Dziewczynka z niedowierzaniem przyłożyła nosek do parapetu ganku i uderzywszy w dłonie, radośnie zawołała:
 — Prawda, wanilia! bardzo nawet przypomina babki wielkanocne. Dla czego to, panie Jakóbie?
 — Pochodzi to ztąd, że drzewo świerkowe zawiera w sobie materye, mającą zapach zbliżony do zapachu wanilii. Jest to tak zwana koniferyna.
 Panna Katarzyna, której bardzo zaimponowało to co Jakób mówił o cudzoziemcach, odezwała się:
 — Dzieci słyszały coś o Anglikach od naszej gaździny. Podobno jakiś baronet przyjechał z całym dworem: ale ja zaraz powiedziałam, że to pewno bajka.
 — Na ten raz bajka jest prawdziwą.
 — A widzi babcia! — zawołała z tryumfem Marysia.
 — Więc to, proszę Kubusia, naprawdę Anglicy?
 — I nie pierwsi, łaskawa pani: miewaliśmy już tu Anglików, chociaż nie tak wspaniałych. Anglicy lubią oryginalność, uganiają się za nowemi, nieznanemi wrażeniami, a Szwajcarya i Włochy, których każdy zakątek jest znany aż do znudzenia, już im się uprzykrzyły. Tu ich nęci urok nowości, a Tatry są dla nich ziemią jakby świeżo odkrytą. Nic o nich nie wiedzieli, bo i geografia naszego kraju jest tam przedmiotem prawie wcale nieznanym. Tymczasem teraz gazety angielskie zaczynają rozpisywać się o tej nowej Ameryce, i dają piękne nawet ilustracye, przedstawiające widoki z Tatr. Jest nadzieja, że będziemy tu mieli więcej wyspiarzy.
 — Więc ci Anglicy przyjechali tu tylko zobaczyć Tatry, czy też dla kuracyi?
 — Mają jeszcze inny cel przytem.
 — Jaki? — zawołali wszyscy razem, wpatrując się w Jakóba z ciekawością.
 — Baronet szuka róży bez kolców.
 — Róży bez kolców! — powtórzyła zdumiona dziewczynka — to taka róża jest na świecie?