Strona:Zofja Żurakowska - Trzy srebrne ptaki.djvu/29

nienek i staruszka, odkrzyknęły z oburzeniem:
 — Cicho bądź Królowo Madagaskaru!
 Krzysztof nabrał w tej chwili przekonania, że trafił do domu obłąkanych.
 Djalog potoczył się dalej.
 — Czego tu chcesz? — zapytał staruszek.
 Chłopiec przez chwilę chciał powiedzieć, że zbłądził w lesie i kierował się na światło — wstręt do kłamstwa jednak kazał mu wyznać prawdę.
 — Widziałem zdaleka światło tych okien, chciałem się przekonać, co tu jest — powiedział.
 — No, no, — zdziwił się staruszek, a środkowa z trzech panienek, która wierciła się w miejscu, jak mysz w pułapce, skorzystała z tego zdziwienia, by znowuż wykrzyknąć:
 — Widzi dziadzio!
 Staruszek nagle znikł w pokoju, ale natychmiast znowu się ukazał z kandelabrem w ręku. Chcąc oświecić nieproszonego gościa, wychylił się z okna tak mocno, że trzy panienki krzyknęły chórem:
 — Dziadziu, wylecisz!
 Ale staruszek pokapał tylko stearyną pod-