Strona:Zygmunt Kaczkowski - Bitwa o chorążankę, Junacy, Swaty na Rusi 300.jpeg

każdym względem lepiéj jest na tym świecie, bo nawet i poprawa z błędów im daleko łatwiejsza, — przystępuje do mnie Starosta i rzecze:
 — Powiedz prawdę panie Skarbniku, byłbyś do mnie wstąpił, czy nie, gdybym cię nie był zaprosił?
 — Przyznaję otwarcie, że nie.
 — Widzisz, otóż byłbyś grzech śmiertelny popełnił na samym odpuście.
 — Nie idzie zatém JW. Panie, — odpowiedziałem.
 — I owszem, idzie i bardzo idzie, bo przecie mamy rachunek ze sobą i to vice versa.
 — Jakże to panie Hrabio? nic o tém nie wiem.
 — Ale ja wiem Mosanie. Oto raz, żeś do mnie trafił natenczas, kiedy u mnie był klasztor i jako nie należący do konwentu, licho zostałeś przyjęty, — o co ty do mnie możesz mieć pretensyę; a powtóre znów ja do ciebie, żebyś mnie basarunek zapłacił za moich kozaków, którym tak skórę wytatarowałeś w karczemce.