Strona:Zygmunt Różycki - Wybór poezji.djvu/309

Ta strona została uwierzytelniona.
KTO NIEMA WIOSNY W SWOJEJ DUSZY...

Kto niema wiosny w swojej duszy,
Kto niema w sercu młodych sił,
Tego śpiew wiosny już nie wzruszy,
Ani mu będzie tem, czem był
Śnieżny czar kwietnych pióropuszy,
Choćby najbielszą bielą lśnił!

Tego blask słońca, które pruszy
Wokół świetlisty, złoty pył,
Już nie podźwignie z martwej głuszy,
Życia nie wieje mu do żył,
Choćby omdlewał wśród katuszy,
Choćby się w krwawej męce wił...
Kto niema wiosny w swojej duszy...