Strona:Zygmunt Różycki - Wybór poezji.djvu/311

Ta strona została uwierzytelniona.
ŻYĆ NIE CHCĘ!..

Na myśl, że wkrótce umrę, że umierać muszę
Jakiś mnie lęk ogarnia dziki i nieznany,
A nuż tam po za grobem są Izy i katusze,
Jest przemoc i wiecznie brzęczące kajdany?!

A żyć nie mogę!.. Nie chcę! Żyć nie pragnę dłużej!
Bo i pocóż się łamać i giąć nadaremno,
Wszystkie gwiazdy i tęcze zagasły nademną,
Wszystkie miody wypite z życiodajnej kruży!

Żyć nie chcę, — a umierać tak mi bardzo trudno
W zaraniu swej młodości, gdym jeszcze ni razu
Nie wydobył płomienia z granitnego głazu

I wszystkich ludzkich myśli w baśń nie przelśnił cudną,
I żadnej duszy nie wzniósł gdzieś do niebnych pował,
Nawet samemu sobie serca nie wykował!