Ta strona została przepisana.
IV. PRZEBUDZENIE.
Okres IV. 1896—1904.
1. Miasto i ludność.
Ludność miasta Poznania wzrastała liczebnie jak następuje:
| w tem według wyznań | |||||||
| ogółem | katolików | ewangelików | żydów | ||||
| 1895 | 73.239 | 43.593 59% | 23.625 32,3% | 5.810 7,9% | |||
| 1900 | 117.033 | 73.409 62,7% | 37.232 31,8% | 5.988 5,1% | |||
| 1905 | 136.808 | 87.613 64,0% | 43.082 31,5% | 5.761 4,2% | |||
Polaków było: 1895 — 38.468 (52,8%), 1900 — 65.329 (55,82%), 1905 — 77.984 (57,0%).
Wzrost ludności był niezwykle wielki. Poznań rozbudowywał się na całej linji. Właśnie na czas objęty powyżej podanemi latami przypada olbrzymie rozszerzenie miasta, przejście jego do rzędu miast wielkich. Okres to bardzo wytężonej pracy nad podniesieniem miasta a zarazem okres sprężystego współzawodnictwa obu walczących narodów. Poznań w oczach jednego pokolenia przemienił się — na korzyść — do niepoznania.
