W r. 1905 liczyło Towarzystwo 450 członków, w lwiej już części z grona pracowników. A jednakże stwierdzono w roku tym, przy sposobności wyborów do sądów kupieckich, że przeważna część pracowników — bo z górą 500 — nie łączyła się z Towarzystwem.
Organizacja wchodząca w najlepsze swoje lata nie zdołała zszeregować u siebie tej wielkiej liczby młodzieży, która przyszły byt swój zawdzięczała walce narodowej o handel a o obowiązkach wobec narodu ani handlu nawet nie myślała, za to później może przyczyniła się do dezorganizacji w stosunkach handlowych. Natychmiast utworzono „komisję specjalną” w celu werbowania członków w mieście i na prowincji. Komisja zwołała wiec agitacyjny, który zjednał Towarzystwu 100 nowych członków. Tuż potem organizowano prowincję, wprawdzie w tempie niezgodnem z intencjami zarządu, który „zbyt samodzielnej” komisji specjalnej za to wypisał dokładny regulamin postępowania. W r. 1906 zwołało Towarzystwo wiec pół-agitacyjny, na którym przemawiali posłowie parlamentarni.
Tak rozwijał się niehamowanym rozmachem bieg działań Towarzystwa do chwili utworzenia związku towarzystw pracowniczych „Zjednoczenia Młodzieży Kupieckiej” z siedzibą w Poznaniu. Wielka część pracy przeszła na Zjednoczenie, a z tem i główni kierownicy spraw Towarzystwa. Mimo to wydział Towarzystwa prowadził pracę w wytkniętych kierunkach. Ogra-
Strona:Zygmunt Zaleski - Z dziejów walki o handel polski.pdf/136
Ta strona została przepisana.
