a równocześnie kurs języka rosyjskiego. Ostatni musiano nawet dla wielkiego napływu podzielić na dwa oddziały. Następnie stygł trochę zapał.
Natomiast w r. 1911 wzbudził znowu wielkie ożywienie kurs gramatyczny, przy słabem powodzeniu wykładów języka francuskiego. W dalszych latach znowu zobojętnienie, częściowo popierane pewną niedbałością wykładających. Przygotowywane w r. 1914 już wcześnie kursy nie zdołały się rozwinąć.
Kursy naukowe zastępowały niektórym pracownikom handlowym wykształcenie szkolne, dawały im podstawy znajomości języka i spraw polskich, a częściowo pomnażał ich wiedzę specyficznie zawodową. Kierownicy Towarzystwa zawsze przypisywali niemałe znaczenie kursom, co w warunkach naszych — a może wogóle u pracowników handlowych — było napewno słusznem, i uważali za swój nieodzowny obowiązek organizować w porze lepszych wywczasów kursy najpożyteczniejsze.
Dużo wody upłynęło, zanim zwyciężył w Towarzystwie zew za regularnymi wykładami i odczytami. Wszelkie próby epok dawniejszych przedstawiały się jako małe ogniki w ciemnicy fatalnej bezradności. Wiele polepszyło się w wykształceniu zawodowem i znajomościach spraw ojczystych u członków, gdy umiano zaradzić sta-
