chodów narodowych, jakiekolwiek przypadały rocznice. Samodzielnie urządzało Towarzystwo w gronie członków corocznie obchód powstania listopadowego; poza tem obchodzono jubileusze Krasińskiego, Skargi, Kołłątaja, Poniatowskiego, rocznicę Konstytucji 3 maja, najczęściej o własnych siłach. Bogaty w tej dziedzinie był zwłaszcza rok 1912. Towarzystwo ułatwiało kształcenie się także wypraszaniem pewnych ulg: zniżki opłat do teatru, na wystawach obrazów, na wykładach literatury polskiej i t. p. Członkom biorącym udział w kursach przy miejskiej szkole handlowej pokrywano połowę kosztów z kasy Towarzystwa; pomagano członkom pragnącym korzystać z wykładów akademji w Poznaniu. Na prowincję wysłano delegatów z odczytami. Dla pielęgnowania śpiewu utworzono chór własny. Przy wycieczkach łączono potrzeby fizyczne z interesem narodowym: skierowywano je do Zaniemyśla (wyspa Edwarda), Kórnika (zbiory), Rogalina (galerja obrazów) i t. p. Interesom wykształcenia zawodowego służyły zwiedzania gremjalne znaczniejszych przedsiębiorstw miejscowych i poza miejscowych, jak fabryki papierosów Ganowicza i Wleklińskiego, piekarni Ceres, fabryki wódek Kantorowicza. W r. 1908 urządzono wycieczkę do Krakowa, którą Stowarzyszenie kupców i młodzieży handlowej gościło ze szczerym entuzjazmem.
Dla korzyści członków starano się p. i. o zmianę godzin korzystania z czytelni w Bibljo-
Strona:Zygmunt Zaleski - Z dziejów walki o handel polski.pdf/149
Ta strona została przepisana.
