tece Raczyńskich, o późniejsze rozpoczynanie przedstawień teatralnych i t. p., wszakże bezskutecznie.
Przeglądając całokształt pracy oświatowej, stwierdzić należy, że była ona nietylko w rozmiarach imponującą a równocześnie wnikającą we wszystkie dziedziny potrzeb pokolenia, które zrzeszało się w Towarzystwie.
W dziale czynności oświatowo-kulturalnej zajaśniał w całej pełni ów niepospolity rozkwit Towarzystwa. W bardzo ciężkich politycznie czasach, kiedy każda cząstka społeczna współwalczyć musiała o zachowanie dóbr narodowych, w pierwszym rzędzie uczuć polskich i języka polskiego, w czasach tych, podkreślenie pracy oświatowej było najszczęśliwszem rozwiązaniem zagadnień, obowiązków organizacyjnych, przeprowadzenie zaś pracy tej zorganizowało silną obronę handlu polskiego na dłuższe lata.
Życie towarzyskie rozwijało się w formach zaprowadzonych. Dawne zabawy, wieczorki, schadzki, wycieczki i t. d. urządzano nadal, starano się je wszakże uszlachetniać.
Wspominaliśmy już, że schadzki piątkowe rozwinęły się do poziomu pogadanek oświatowych, że wycieczki skierowywano poczęści do miejscowości pamiątkowych, że wprowadzono
