restauracja i mieszkanie woźnego. Poza tem ogród z estradą koncertową. Oprócz Towarzystwa naszego miały tu swą siedzibę wszystkie inne stowarzyszenia handlowe oraz niektóre organizacje innego typu. Niestety nie osiągnięto właściwego zamiaru: nie gromadziła się młodzież w tej mierze, jak przypuszczano, stwarzając tak idealne zresztą ognisko życia towarzyskiego. Dla braku odpowiedniego poparcia Resursy, zwłaszcza zaś gospodarza restauracyjnego, musiano w czasie wojny zrezygnować z tej pięknej siedziby Towarzystwa.
Zniesione w r. 1895 wsparcia domagały się — choćby częściowej — restytucji. Rzecz ta przypominała się Towarzystwu często. Przy sposobności tworzenia funduszu nadzwyczajnego w r. 1904 żądano znowu wprowadzenia zapomóg. W tymże roku udzielono rzeczywiście w jednym przypadku wsparcia. Towarzystwo jednakże nie wprowadziło już zapomóg. Po stworzeniu Zjednoczenia weszły one w zakres zadań związkowych, i temsamem usunęły się z programu Towarzystwa. Gdy w r. 1913 towarzystwo wągrowieckie stawiło na zjazd przedstawicieli do Zjednoczenia wniosek o założenie kasy wsparć, towarzystwo poznańskie zgodziło się na projekt nie bez warunku, że z tej przyczyny nie zostanie podwyższona składka związkowa.
