Strona:Zygmunt Zaleski - Z dziejów walki o handel polski.pdf/172

szykany wojenne nie tolerowały tej czynności, którą Towarzystwo wykonywało przedtem. Po wybuchu wojny zbierał już się tylko uszczuplony zarząd; wszystko inne musiało odrazu zamrzeć. Nie mogąc utrzymać już Resursy, przeniesiono się do skromniejszego lokalu, tracąc piękny przybytek życia organizacyjnego. W maju 1915 zwołano członków pozostałych i wybrano na czas wojenny pełnomocników Towarzystwa. Dopiero w roku 1918 poczyniono pewne kroki organizacyjne. Poprzednio zadecydowano już sprzedaż letniska, z trudnością utrzymywanego zwłaszcza od chwili wybuchu wojny. Strata letniska boleśnie odbiła się na późniejszych pracach organizacji, mniej Towarzystwa wprawdzie jak Zjednoczenia.
 W marcu 1918 poruszył prezes Zjednoczenia Bugzel sprawę nowego uregulowania zarobków pracowniczych, stosującego się do wzmożonej drożyzny. Powzięto odnośne rezolucje, które rozesłano pracodawcom (ze skutkiem wprawdzie minimalnym), zadecydowano również uruchomić Towarzystwo Uczniów Handlowych, czego nie wykonano. We wrześniu 1918 ustępuje prezes Kazimierz Paluch z powodu wyboru na dyrektora banku, prezesurę Towarzystwa obejmuje dawniejszy kierownik Towarzystwa Franciszek Krajna.
 W październiku 1918 już stawia się większy zastęp członków. Dr. Hącia wygłasza myśli