trzymują tylko jednostki. Drogi jeszcze niejasne, program niewyraźny. A jednak Towarzystwo wie, że stare tradycje dostosować trzeba do nowych warunków: że należy wychowywać handlowców na obywateli świadomych obowiązków narodowych w każdej sytuacji. Światły program obywatelenia mas pozostał w zasadzie niezatarty i niczem niezmieniony.
Poważnie zmieniła się praca socjalna w Towarzystwie: na tle Towarzystwa odzwierciedlają się działania związkowe w tej dziedzinie.
W czerwcu 1919 Towarzystwo zmieniło firmę na: „Towarzystwo Młodzieży Kupieckiej w Poznaniu, zał. 1821 (Oddział Związku Handlowców)”. Wiekowemu stowarzyszeniu pozostawiono wyjątkowo starą nazwę, zamieniając inne towarzystwa młodzieży kupieckiej na „filje Związku Handlowców”.
Najgłówniejsze działy pracy oświatowej pozostały nadal. Wprawdzie po oswobodzeniu kraju działalność ta ograniczyć się może do szerzenia oświaty zawodowej i ogólnego podnoszenia kultury, na razie jednak i tu należało jeszcze pracować u podstaw. Charakter walki obronnej tylko zatracił się.
Na zebraniach zachowano nadal zwyczaj wykładów. Kursa naukowe i językowe wprowadzono ponownie, udział w nich jednakże zmniejszał się z każdym rokiem. Powodzenie kursów za-
