sze, dawniej zgoła nie przygotowane do pracy socjalnej, dostosowało się do warunków nowych bardzo rychło. Podjęło postulaty socjalne, zanim stało się oddziałem związku zawodowego. Później wielka praca socjalna Związku odzwierciedlała się częściowo w Towarzystwie.
Pierwszy napór na związek przyszedł ze strony Towarzystwa. W marcu 1919 żąda się na zebraniu: unormowania liczby uczniów w składach i biurach w stosunku do liczby pracowników kwalifikowanych; zebranie domaga się ustalenia poborów pracowniczych, udziału związków przy kodyfikacji handlowej. W ślad zatem nastąpiło zwołanie pierwszego wieca w sprawie zarobkowej (w kwietniu 1919) oraz przeprowadzenie taryfy poborów minimalnych od lipca 1919 (Zalewski). Odtąd regularnie informował Związek na zebraniach o sprawach taryfowych. W Towarzystwie spotykamy interpelacje w sprawie przedłużenia dnia pracy, wykroczeń przeciw rozporządzeniu o święceniu niedziel, referaty socjalne wszechstronne itp.
Towarzystwo przyjęło tendencje socjalno-polityczne w części niechętnie. Związek handlowców zaś siłą pary prowadził olbrzymią akcję w tej dziedzinie.
Na zjazd czerwcowy Związku przygotowano materjały w sprawach następujących: przekształcenie organizacji na związek zawodowy w ścisłem słowa znaczeniu, centralizacja pracy socjalnej, organizacja kobiet, rozszerzenie pracy na
Strona:Zygmunt Zaleski - Z dziejów walki o handel polski.pdf/184
Ta strona została przepisana.
