Strona:Zygmunt Zaleski - Z dziejów walki o handel polski.pdf/41

z śmiałemi projektami (pomnik Dąbrowskiego na dzisiejszym placu Wolności itp.).
 Był to też okres największego dotąd rozkwitu kultury i pracy na licznych terenach w Poznaniu. W przeciwieństwie do niedawnej martwoty, obecnie znalazł się olbrzymi zastęp obywateli chętnych do pracy na różnych polach, stanęło do działania wielu mężów światłych i patrjotów wzorowych. Ruch wolnościowy w niemałej mierze przyczynił się do rozbudzenia ducha, do pogłębienia prac organizacyjnych i do konsolidacji tendencyj narodowych.
 Kulturalnie Poznań stał się obok emigracji centrem polskiem. Poważne powstały czasopisma, znaleźli się wydawcy na wiele dzieł pierwszorzędnych, a pracowników literackich zgromadziło się grono znakomite. Pracowali tutaj Karol Libelt, August Cieszkowski, Bronisław Trentowski, F. Kozłowski, Józef Morowski, Józef Łukaszewicz, Ludwik i Stanisław Platerowie, Ludwik Gąsiorowski, Teofil Matecki, Hipolit Cegielski, Wojciech Cybulski, Marceli Motty, Ewaryst Estkowski, Edward Dembowski, Julja Molińska, Piotr Dahlmann, Ryszard Berwiński, Franciszek Morawski, Konstanty Zakrzewski, Wojkowski, Ks. Jabczyński, Ks. Tyc, Rymarkiewicz i wielu innych, pisarze nierównej wprawdzie miary, filozofowie, poeci, historycy, geografowie, filologowie, lekarze, publicyści. Do czasopism poznańskich nadsyłali prace: I. I. Kraszewski, Czajkowski, Goszczyński, Lucjan Siemieński