towarzystwo. Na podstawie tej zaskarżyli kuratora Władysława Jerzykiewicza o wydanie majątku. Postępowanie sądowe przewlekło się przez cały rok 1873. Spór zakończono ostatecznie w drodze ugody przed notarjuszem le Viseurem w dniu 13 grudnia 1873. Według tej umowy odstępuje kurator Jerzykiewicz „kuratorowi” Garfeyowi z majątku towarzystwa 1.000 talarów i oznaczoną część książek z bibljoteki Towarzystwa. § 3 dokumentu brzmi: „Pan Garley akceptuje to i oświadcza w imieniu własnem i wszystkich przez siebie reprezentowanych, że wszyscy niniejszem występują z Towarzystwa chrześcijańskich pomocników handlowych, rezygnują z wszelkich praw członkostwa a także do reszty majątku Towarzystwa pretensji nie mają”.[1] Dalej stabilizuje się, że tylko zastępowani przez p. Jerzykiewicza mają odtąd sami prawo dyspozycji i prawo do majątku Towarzystwa”.
Dokument ten jest o tyle podstawowej wartości, że założony przez Garfeya w r. 1873 „Kaufmännischer Verein” wbrew umowie powyższej i wbrew prawu i istotnemu stanowi rzeczy wywodzi się od założonego w r. 1821 Towarzystwa naszego. „Kaufmännischer Verein” jest w rzeczy samej tworem z r. 1873.
Temsamem zakończyły się walki uwieńczone zwycięstwem Polaków. Zwycięstwo to stanowi niezwykle chlubnie o sile i energji oraz
- ↑ Krajna, l. cit., str. 224.
