Wikiźródła

To czyń, co na cię słusze

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł To czyń, co na cię słusze
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron
›››

108. To czyń, co na cię słusze.

 Osieł niegdy na psa patrzył,
Iż się często z panem pieścił
I nogami się nań wspinał;
Pan mu wszytko za dobre miał.
 Więc jął mówić tako z sobą:        5
„Przeszedłć-em ja psa osobą:
„Skóra gładka, a grzbiet mocny,
I więcejem pożyteczny.
 „Będęć ja też z panem igrał,
„Będzieć mię więcej miłował;        10
„Żal mi, iżem ja tak głupi był,
„A o tom się nie pokusił“.
 Osieł potym pana uźrzał,
K niemu barzo rychło przybieżał,
A tam ma się na piersi wspiął;        15
On się go barzo przelęknął.
 Pan natychmiast kij pochwycił,
Ubogiego osła ubił:
Niezdrowo mu było granie,
Iż działał nad przyrodzenie.        20
 Darmo się o to pokuszasz,
Czego z przyrodzenia nie masz,

A z czego chcesz być uczciony.
Tym więcej będziesz mierziony.









 Romulus I, 16: Hervienx (II, 201) Asinus, domino blandiens. D (8) De cane et asino. [H 331 Ὅνοος ϰαὶ ϰυνίδιοον]. St (100) De asino et catello. C (68) O woslu a o sstěněti. — FE (7) O psie i ośle. — Rej Figl. Osieł, co chciał kuglować. — Niemirycz (5) Osieł i piesek (L lV, 5 L'ane et le petit chien). — Minasowicz (72) Osieł, panu się łaszący. — Jakubowski 113 Osieł i piesek (L j. w.). — Górecki (II, 200) Osieł i szpic (L j. w.).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=To_czyń,_co_na_cię_słusze&oldid=3192525”