Traktat tylżycki 9 lipca 1807
Jego Królewska Mość Król Prus i Jego Cesarska Mość Cesarz Francuzów, Król Włoch, Protektor Związku Reńskiego poruszeni wspólnym pragnieniem położenia kresu nieszczęściom wojny ustanawiają swoich Pełnomocników:
Traktat tylżycki |
Przekład: Wikiźródła (lista tłumaczy na stronie historii) (z języka francuskiego)
|
Jego Królewska Mość Król Prus Pana Feldmarszałka hrabiego de Kalkreuth, Kawalera Pruskich Orderów Orła Czarnego i Orła Czerwonego i Pana Hrabiego de Goltz, Jego Kanclerza Prywatnego, Posła Nadzwyczajnego i Pełnomocnego do Jego Wysokości Cesarza Wszech Rosji Kawalera Pruskiego Orderu Orła Czerwonego.
Jego Cesarska Mość Cesarz Francuzów, Król Włoch, Protektor Związku Reńskiego Pana Karola Maurycego Talleyranda Księcia Benewentu, Swojego Wielkiego Szambelana i Ministra Spraw Zagranicznych Kawalera Krzyża Wielkiego Legii Honorowej ze Wstęgą, Kawalera Pruskich Orderów Orła Czarnego i Orła Czerwonego i Orderu Świętego Huberta.
Którzy po przedstawieniu sobie przepisanych pełnomocnictw stanowią co następuje:
Artykuł I.
Nastąpi pokój i doskonała przyjaźń pomiędzy Jego Królewską Mością Królem Prus i Jego Cesarską Mością Cesarzem Francuzów i Królem Włoch, licząc od dnia ratyfikacji niniejszego traktatu.
Artykuł II.
- Część Księstwa Magdeburga położona na prawym brzegu Łaby, Marchia Priegnitz, Uckemark, środkowa i nowa Marchia Brandenburska, za wyjątkiem powiatu Chociebuż na Dolnych Łużycach
- Księstwo Pomorskie
- Górny, dolny i nowy Śląsk z hrabstwem kłodzkim
- Część Dystryktu Nadnoteckiego położona na północ od traktu łączącego Drezno z Piłą i od linii przechodzącej od Piły do Wisły przez Wałdowo, dalej do granic powiatu bydgoskiego, Pomorza Gdańskiego, Żuław, ziem na prawym brzegu Nogatu i Wisły, na zachodzie od Starych Prus i na północy od powiatu chełmińskiego, Warmia i wreszcie Królestwo Prus w granicach z 1 stycznia 1772 będą odzyskane przez Jego Wysokość Króla Prus wraz z twierdzami Spandau, Szczecin, Kostrzyń, Głogów, Wrocław, Świdnica, Nysa, Brzeg, Koźle i Kłodzko i w zasadzie wszystkie twierdze, cytadele, zamki i forty na wymienionych ziemiach pańśtwa, gdzie wymienione twierdze, cytadele, zamki i forty się znajdują.
- Miasto i cytadela Grudziądz wraz z wioskami Nową Wsią Królewską, Parschken i Swierkorzy będą też zwrócone Jego Królewskiej Mości Królowi Prus.
Artykuł III.
Jego Królewska Mość Król Prus uzna tytuły królewskie Jego Królewskiej Mości Króla Obojga Sycylii Józefa Napoleona i Jego Królewskiej Mości Króla Holandii Ludwika Napoleona.
Artykuł IV.
Jego Królewska Mość Król Prus uzna w podobny sposób Związek Reński, stan posiadania każdego z władców, którzy go tworzą i nadane wielu z nich tytuły, mocą aktu związkowego i wynikających z niego aktów akcesyjnych. Jego Królewska Mość obiecuje uznać władców, którzy w późniejszym czasie zostaną członkami rzeczonego Związku w jakości jaka będzie im dana przez akty, mocą których do niego przystąpią.
Artykuł V.
Uznano, że niniejszy traktat pokoju i przyjaźni obowiązuje Jego Królewską Mość Króla Obojga Sycylii Józefa Napoleona, Jego Królewską Mość Króla Holandii i władców Związku Reńskiego sprzymierzonych z Jego Cesarską Mością Napoleonem Bonaparte.
Artykuł VI.
Jego Królewska Mość Król Prus uzna w podobny sposób Jego Cesarską Wysokość Księcia Hieronima Bonaparte jako Króla Westfalii.
Artykuł VII.
Jego Królewska Mość Król Prus w całości ceduje własność i suwerenność Królom, Wielkim Książętom, Książętom, którzy będą wyznaczeni przez Jego Cesarską Mość Cesarza Francuzów i Króla Włoch, wszystkie Księstwa, Margrabstwa, Hrabstwa, Seniorie i w zasadzie wszystkie terytoria i bliżej niesprecyzowane ich części, jak też wszystkie domeny i dobra wszelkiego rodzaju, które rzeczony Jego Królewska Mość Król Prus posiadał jakimś tytułem pomiędzy Renem i Łabą na początku teraźniejszej wojny.
Artykuł VIII.
Królestwo Westfalii będzie składało się z prowincji scedowanych przez Jego Królewską Mość Króla Prus i innych ziem obecnie posiadanych przez Jego Cesarską Mość Cesarza Napoleona.
Artykuł IX.
Dyspozycja, którą uczyni Jego Cesarska Mość Cesarz Napoleon odnośnie ziem, określonych w dwóch powyższych artykułach i stan posiadania Władców, którym będą się cieszyć w wyniku tej dyspozycji zostanie uznana przez Jego Królewską Mość Króla Prus w taki sam sposób w jaki została ona już wykonana i opisana w niniejszym traktacie.
Artykuł X.
Jego Królewska Mość Król Prus w imieniu Swoim i swoich spadkobierców i sukcesorów zrzeka się teraźniejszego lub możliwego prawa, które mógłby mieć lub rościć sobie do:
- Wszystkich terytoriów bez wyjątku, położonych między Renem i Łabą i innych o których stanowi artykuł VII.
- Posiadłości Jego Królewskiej Mości Króla Saksonii i Domu Anhalt, które znajdują się na prawym brzegu Łaby.
Tym samym wygasają wszystkie prawa i pretensje państw położonych pomiędzy Łabą i Renem do posiadłości Jego Królewskiej Mości Króla Prus, które zostały opisane w niniejszym traktacie.
Artykuł XI.
Wszystkie pakty, konwencje lub traktaty przymierza jawne lub tajne, które mogły by być zawarte przez Prusy z którymś z państw położonym na lewym brzegu Łaby, a których wcale nie złamała by teraźniejsza wojna, nie powodują skutków prawnych i uznane zostaną za niebyłe.
Artykuł XII.
Jego Królewska Mość Król Prus ceduje wszelką własność i suwerenność nad powiatem Chociebuż na Łużycach Dolnych Jego Królewskiej Mości Królowi Saksonii.
Artykuł XIII.
Jego Królewska Mość Król Prus zrzeka się po wieczne czasy własności wszystkich prowincji, które należąc niegdyś do Królestwa Polski do 1 stycznia 1772, przeszły później w różnym czasie pod władanie Prus, za wyjątkiem Warmii i ziem położonych na zachód od Starych Prus i na wschód od Pomorza i Nowej Marchii na północy graniczących z powiatem chełmińskim, wzdłuż linii biegnącej od Wisły do Piły przez Wałdowo, następnie wzdłuż granicy powiatu bydgoskiego i od szosy biegnącej z Piły do Drezdenka, które to ziemie wraz z miastem Grudziądzem, wsiami Nową Wsią Królewską, Parschken i Swierkorzy będą nadal w posiadaniu, uwzględniającym wszelkie prawa własności i suwerenności Jego Królewskiej Mości Króla Prus.
Artykuł XIV.
W ten sam sposób Jego Królewska Mość Król Prus zrzeka się po wieczne czasy własności miasta Gdańsk.
Artykuł XV.
Prowincje, których zrzekł się Jego Królewska Mość Król Prus w powyższym artykule XIII (za wyjątkiem terytoriów określonych w artykule XVIII niniejszego traktatu) znajdą się w posiadaniu z wszelkim prawem własności i suwerenności Jego Królewskiej Mości Króla Saksonii pod nazwą Księstwa Warszawskiego, rządzącego się konstytucjami, które zapewniając wolności i przywileje dla mieszkańców rzeczonego Księstwa, ze spokojem będą zasięgały rady państw sąsiednich.
Artykuł XVI.
Dla swobodnej komunikacji pomiędzy Królestwem Saksonii i Księstwem Warszawskim Jego Królewska Mość Król Saksonii będzie miał zapewniony wolny dostęp do drogi wojskowej, przecinającej terytoria Jego Królewskiej Mości Króla Prus. Przebieg rzeczonej drogi, dokładna liczba oddziałów wojskowych, które mogły by się nią przemieszczać za jednym razem i miejsca postojów zostaną określone w specjalnej konwencji zawartej pomiędzy Ich Królewskimi Mościami przy mediacji Francji.
Artykuł XVII.
Nawigacja na Noteci i na Kanale Bydgoskim od Drezdenka do Wisły i w drugą stronę będzie swobodna i wolna od wszelkich opłat.
Artykuł XVIII.
W celu ustanowienia, na ile to jest możliwe granic naturalnych pomiędzy Rosją i Księstwem Warszawskim, terytorium opasane przez część obecnych granic Rosji, które rozciąga się aż do ujścia Łosośny do Bugu i wzdłuż linii prezecinającą rzeczone ujście, wiodącej doliną tej rzeki, doliną Biebrzy, aż do jej ujścia, doliną Narwi od rzeczonego punktu aż do Suraża, Lisą aż do jej źródeł przed wsią Mień, dopływem Nurca, biorącym swój początek niedaleko tej wsi, aż do jego ujścia pod Nurem i w końcu doliną Bugu idąc w górę aż do obecnych granic Rosji - będzie po wieczne czasy przyłączone do imperium Rosji.
Artykuł XIX.
Miasto Gdańsk z terytorium położonym w promieniu dwóch godzin drogi, będzie przywrócone w swojej niepodległości pod protekcją Jego Królewskiej Mości Króla Prus i Jego Królewskiej Mości Króla Saksonii i będzie rządziło się prawami, którymi cieszyło się w czasach gdy było niepodległe.
Artykuł XX.
Jego Królewska Mość Król Prus i Jego Królewska Mość Król Saksonii nie będą mogli niepokoić miasta Gdańsk żadnymi zakazami, blokować żeglugę na Wiśle nakładaniem jakichkolwiek opłat, praw i podatków w jakiejkolwiek postaci.
Artykuł XXI.
Miasto, port i terytorium Gdańska pozostaną zamknięte dla handlu i żeglugi Anglików na czas trwania teraźniejszej wojny morskiej.
Artykuł XXII.
Żadna osoba jakiegokolwiek stanu i jakiego by nie była położenia, mająca swój domicyl albo dobra prywatne, w prowincjach, które należały do Królestwa Polskiego, a które Jego Królewska Mość Król Prus powinien nadal posiadać tak jak z resztą żadna osoba posiadająca domicyl Księstwa Warszawskiego, na terytoriach, które zostały włączone do imperium rosyjskiego, ale posiadających swoje dobra, renty, pensje i dochody jakiejkolwiek by były natury w Prusach - nie może być zagrożona w swoich dobrach, rentach, pensjach i dochodach wszelkiego rodzaju, w swoich rangach i godnościach. Nie będzie ścigany ani poszukiwany w jakikolwiek niesprecyzowany bliżej sposób za zaangażowanie się polityczne i wojskowe po którejkolwiek ze stron w czasie teraźniejszej wojny.
Artykuł XXIII.
Podobnie żadna osoba urodzona, zamieszkująca i posiadająca swoje dobra na ziemiach należących do Prus przed 1 stycznia 1772, a które powinny być zwrócone Jego Królewskiej Mości Królowi Prus w myśl postanowień artykułu II niniejszego traktatu, szczególnie żaden członek Gwardii Mieszczańskiej Berlina, żandarmerii, które podniosły oręż w obronie spokoju publicznego nie będą zagrożone w swoich dobrach, rentach i pensjach i dochodach jakiegokolwiek rodzaju, w swoich rangach i stopniach, nie będą ścigane ani poszukiwane z powodu udziału lub moźliwości udziału po którejkolwiek ze stron w jakikolwiek sposób w wydarzeniach teraźniejszej wojny.
Artykuł XXIV
Obietnice, długi i wszelkiej natury zobowiązania, które Jego Królewska Mość Król Prus mógł mieć, zawrzeć lub zaciągnąć przed teraźniejszą wojną jako właściciel ziem, terytoriów, domen, dóbr i dochodów a które rzeczony Jego Królewska Mość scedował lub których się zrzekł w tym traktacie, przejdą na barki nowych właścicieli i będą przez nich nabyte bez wyjątku, ograniczeń i bez żadnego zastrzeżenia.
Artykuł XXV.
Fundusze i kapitały należące do osób prywatnych jak też do instytucji publicznych religijnych, cywilnych i wojskowych ziem, które Jego Królewska Mość scedował lub zrzekł się w niniejszym traktacie, a które były złożone w banku w Berlinie, kasie Towarzystwa Morskiego i w jakiejkolwiek innej postaci w państwach Jego Królewskiej Mości Króla Prus - nie będą mogły być ani skonfiskowane, ani przejęte ale właściciele rzeczonych funduszy i kapitałów, będą mieli wolną rękę w ich dysponowaniu, i będą nadal cieszyć się zyskami z interesów w terminach przeszłych kontraktów i zobowiązań. Na podobnej zasadzie w ten sam sposób postępować się będzie w stosunku do wszystkich funduszy i kapitałów i podmiotów lub instytucji publicznych, jakiekolwiek ze strony Monarchii Pruskiej zostały ulokowane na ziemiach, które Jego Królewska Mość Król Prus scedował lub się zrzekł w niniejszym traktacie.
Artykuł XXVI.
Archiwa przechowujące tytuły własności, dokumenty i papiery w jakikolwiek sposób odnoszące się do krajów, terytoriów, domen i dóbr, które Jego Królewska Mość Król Prus scedował lub których się zrzekł w niniejszym traktacie, jak też mapy i plany miast warownych, cytadeli, zamków i fortec, położonych w rzeczonych krajach, zostaną oddane przez komisarzy rzeczonego Jego Królewskiej Mości ze zwłoką 3 miesięcy, licząc od dnia wymiany ratyfikacji niniejszego traktatu.
Do wiadomości:
- komisarzy Jego Cesarskiej Mości Cesarza Napoleona, w sprawach, które dotyczą ziem na lewym brzegu Łaby
- komisarzy Jego Cesarskiej Mości Cesarza Wszech Rosji i Jego Królewskiej Mości Króla Saksonii i miasta Gdańska, w sprawach ziem, które Ich Mościowie i miasto Gdańsk mają posiadać na mocy niniejszego traktatu
Artykuł XXVII.
Aż do dnia wymiany ratyfikacji przyszłego ostatecznego traktatu pokojowego pomiędzy Francją i Wielką Brytanią, wszystkie kraje i dominia Jego Królewskiej Mości Króla Prus będą bez wyjątku zamknięte dla żeglugi albo handlu Anglików.
Artykuł XXIX.
Jeńcy wojenni zostaną wydani z jednej i z drugiej strony tak szybko jak to będzie możliwe.
Artykuł XXX.
Niniejszy traktat zostanie ratyfikowany przez Jego Królewską Mość Króla Prus i Jego Cesarską Mość Cesarza Francji Króla Włoch, a protokoły ratyfikacji zostaną wymienione w Królewcu w przeciągu sześciu dni od dnia podpisania lub wcześniej o ile to będzie możliwe.
Działo się w Tylży 9 lipca 1807
(Locum Sigilli) Marszałek Hrabia Kalckreuth (L. S.) August Hrabia De Goltz (L. S.) Karol Maurycy Talleyrand Książę Benewentu
Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny. | |
---|---|
Oryginał | Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright). Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu. |
Przekład |
Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Attribution 2.5. Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji. |