Tryolety na cześć panny Zofji i jej podobnych

	>>> Dane tekstu >>>
Autor	Klemens Junosza
Tytuł	Tryolety na cześć panny Zofji i jej podobnych
Pochodzenie	„Kolce“, 1875, nr 16
Redaktor	S. Czarnowski
Wydawca	A. Pajewski i F. Szulc
Data wyd.	1875
Druk	Aleksander Pajewski
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

TRYOLETY

na cześć panny Zofji i jej podobnych.

I.

Zosieczka! prześliczna Zosieczka,
Świeżuchna jak róża w wazonie
Różami jej płoną usteczka,
Zosieczka, prześliczna Zosieczka,
Figlarna, jak młoda koteczka,
Jak róża rumiana, gdy spłonie,
Zosieczka, prześliczna Zosieczka
Jak polny kwiateczek w zagonie.

II.

Ty główkę przykrytą masz kokiem,
Główeczkę masz kokiem pokrytą,
Jak iskrą zabijasz twym wzrokiem,
Zosieczko, figlarna kobieto!
Masz główkę głupstwami nabitą,
Od książki odwracasz się bokiem,
Lecz pięknie ci, pięknie z tym kokiem,
Wy wszystkie na jedno kopyto.

III.

Zosieczko powabna i młoda,
Ty małe dziewczątko niewinne,
Na lalki urabia was moda, —
Jużbyście nie mogły być inne,
Bo wyście laleczki niewinne.
Zaletą jest waszą uroda,
Nauką żurnale i moda,
A reszta, to głupstwa dziecinne.

IV.

Zosieczko, dziewczątko urocze!
Nie słuchaj ty gawęd nudziarzy,
Przyprawne przypinaj warkocze,
Bo w koku ci bardzo do twarzy.

Niech stary nad książką mózg smaży,
Ty, strój się dziewczątko urocze!
Nie słuchaj, że ktoś tam chichocze
I nie patrz na starych nudziarzy.

V.

Więc książki na pastwę rzuć móla;
Bo co ci po książkach Zosieczko?
I bez nich się młodzież rozczula
Nad tańcem, wdziękami, piosneczką,
A tyś jest posażną Zosieczko!
Wylecisz więc z domu jak kula;
Nie znała książeczek mamula,
Więc co ci po książkach Zosieczko?

Kl. J.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Klemens Szaniawski.