Ty jesteś...
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Ty jesteś... |
Pochodzenie | I część. Krzyż człowieczy z rękopisu autora |
Data wyd. | 1944 |
Źródło | skany na Commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron | |
Posłuchaj nagrania
czyta Gabriela Oberbek i Kamil Dominiak |
∗
∗ ∗ |
Ty jesteś moje imię i w kształcie i w przyczynie
i moje dłuto lotne.
Ja jestem, zanim minie wiek na koniu — bezczynie,
ptaków i chmur zielonych złotnik.
Ty jesteś we mnie jaskier w chmurze rzeźbiony blaskiem
nad czyn samotny.
Ja z ciebie ulew piaskiem, runo burz co nie gaśnie
każdym życiem i śmiercią stokrotny.
Ty jesteś marmur żywy, przez który kształt mi przybył
kształt w wichurze o świcie widziany,
który o mleczne szyby buchnął płomieniem grzywy
i zastygł w dłoni jak z gwiazdy odlany.
I jesteś mi imię ruchów i poczynaniem słuchu,
który pojmie muzykę i sposób,
który z lądu posuchy wzejdzie żywicą — duchem
w łodygę głosu.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Krzysztof Kamil Baczyński.