Tygrys na grzbiecie, zając w namiecie

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Wacław Potocki
Tytuł	Tygrys na grzbiecie, zając w namiecie
Pochodzenie	Moralia
Wydawca	Akademia Umiejętności; w Krakowie
Data wyd.	1915
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały tom I;
	Indeks stron

›››

Tygrys na grzbiecie, zając w namiecie.

Nie skórą, niechaj żywym, z pyskiem się otwartem
Tygrem tchórz, abo strasznym odzieje lampartem,
Niech nawet jednorożca przywiezie z zamorza.
Abo srogiego słonia, nie będzie lwem z tchorza.
W baraniem, jeśli z pola nie uciecze szpetnie,
Kożuchu go Tatarzyn zajechawszy zetnie.
Piersiami, czołem, ręką, pewnym bandoletem,
Sercem, odwagą, męstwem; nie ustraszysz grzbietem.
Nie straszy, ale wabi poganina w pole,
Kto się czuje, że sercem, że i siłą zdole.
Wrony płoszą od brogu skórą z pierzem zdjętą,
A kuropatwy wabią myśliwi ponętą.
Nie mogło nic prawdziwie lepiej przypaść na nich,
Że za tygrysy jęli burek się baranich.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wacław Potocki.