W sprawie inwalidów wojennych
| W sprawie inwalidów wojennych | |||
WOJSKO POLSKIE
GŁ. ZARZĄD POL.-WYCH.
Oddział Propagandy
Wytyczne pracy propagandowej nr 35
Mp, 20.VIII.1945 r.
W SPRAWIE INWALIDÓW WOJENNYCH
W związku z coraz częstszym opuszczaniem instytucyj leczniczych przez iwalidów-bohaterów wojny o wyzwolenie Ojczyzny — na barki aparatu polityczno-wychowawczego spada odpowiedzialne zadanie ułatwienia inwalidom przejścia do społeczeństwa i znalezienia się wśród jego produktywnych elementów. Aby to zadanie wykonać, należy:
1. Przeprowadzić odpowiednią pracę wychowawczą dla zwalczania częstego wśród inwalidów poczucia małowartościowości (między innymi: gawędy o wielkości ich czynu zbrojnego, o wdzięczności narodu, o opiece rządu i perspektywach produktywnej pracy). W ramach tej pracy przeprowadzić gawędę wg załączonego konspektu gawędy, który ponadto należy wręczyć każdemu inwalidzie dla pamięci.
2. Nawiązać kontakt z przedstawicielem PCK.
3. Nawiązać kontakt z przedstawicielem najbliższego oddziału Związku Inwalidów Wojennych RP.
4. Zawczasu zainteresować się przyszłością inwalidów i ich rodzinami. Zainteresować się problemem repatriacji rodzin inwalidzkich przez nawiązanie kontaktu z PUR-em. Zapoznać inwalidów z obowiązującymi ustawami, które określają prawą i przywileje inwalidów wojennych. Wszelkimi środkami ułatwić inwalidom przejście z wojska do społeczeństwa.
5. Spopularyzować akcję osadnictwa i przeprowadzić ją w zależności od warunków :
a) na terenach wydzielonych z majątków szpitalnych (z jak najszybszym wręczeniem aktów nadania),
b) na gospodarstwach poniemieckich, znajdujących się w okolicy,
c) na terenach odzyskanych — w tym wypadku, po zebraniu grupy chętnych, należy wejść w kontakt z Inspektoratem Osadnictwa Wojskowego w Poznaniu, dla zorganizowania zbiorowego osiedlenia i uzyskania niezbędnej pomocy ze strony jednostek wojskowych.
Aparat polityczno-wychowawczy musi dołożyć wszelkich starań, aby żaden z ludzi, którzy narażali swe życie i utracili zdrowie na wojnie, ani przez minutę nie sądził, że jest niepotrzebnym, do niczego nieprzydatnym kaleką. Inwalidzi, uczestnicy walk o wolność, są pełnowartościowymi członkami społeczeństwa, otacza ich wdzięczność narodu, otwarte są przed nimi wszystkie drogi do twórczej pracy. Troska o zabezpieczenie ich bytu jest na pierwszym planie wszystkich poczynań rządu w dziedzinie opieki społecznej.
