Waga (Norwid)
Wolno mu jest - aż do robaczka
Schylać się, będąc człowiekiem:
Bo schodził on pierw do prostaczka,
Na równi będąc z swym wiekiem!
*
I jednym był - wśród wielu - wielu -
Nad pokoleniem włodarzy,
Co gwiazdę czcił pokoleń-celu
I błysk jej - na dzieciąt twarzy.
*
Dlatego lew, orzeł, wół i człowiek
Wspomną w nim - uprzedziciela:
Będzie jak Jan... (pustynią jest wiek
Oczekujący Zbawiciela!)
1860
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Cyprian Kamil Norwid.