[28]
Sprostowania i uzupełnienia do Nr. IV Studyów nad XIV w.
str.
|
1
|
wiersz
|
4
|
od
|
góry
|
zam. kropki przecinek.
|
„
|
8
|
„
|
11
|
„
|
„
|
po „i“ dodać „w samych początkach“.
|
„
|
9
|
„
|
4
|
„
|
dołu
|
„ „jeszcze“ dodać „prócz, owych dwóch grodów całą“.
|
„
|
12
|
„
|
3
|
„
|
„
|
„ „był“ dodać „wszakże“.
|
„
|
13
|
„
|
9
|
„
|
zam.
|
„brata Tylona“ dodać „a brat Tylona“.
|
„
|
13
|
przypisek Nr. 4. Dokument z 1288 roku (nr. 633) wylicza między rajcami i ławnikami poznańskimi Ludwika Przybysławowego i Tylona Przybysławowego; dokument zaś z r. 1302 (nr. 855) wymienia między rajcami Ludwika syna Przemysława (Lodovicus Premislai). Że w dokumencie z r. 1288 zaszła pomyłka i że winno być nie Lodovicus Pribislai i Thylo Pribislai, lecz Promislai — nie ulega dla mnie wątpliwości. Imiona Przybysław i Przemysław mieszały się często pod piórem niemieckich notaryuszy (zob. str. 20 przyp. 1). Prócz tego przemawia za mojem przypuszczeniem jeszcze ważniejszy wzgląd: Oto wiemy bezpośrednio, że Ludwik, syn Przemysława, należy do rodu pierwszego poznańskiego wójta, dowód, który za tem przemawia, przemawia również za hipotezą, że w dokumencie z 1288 r. zamiast Thylo i Lodoicus Pribislai winno być Premislai. Skoro ów Tylo został wójtem poznańskim nie potrzebował się już odróżniać od dwóch innych Tylonów, mieszczan poznańskich, (nr. 633) i zaprzestał używać imienia patronymicznego. Trudno też bardzo przypuścić, że równocześnie było dwóch Ludwików między miemieckiemniemieckiem mieszczaństwem w Poznaniu, których ojcowie mieli słowiańskie imiona: jeden Przemysława a drugi Przybysława. Za Przemysławem i to przemawia również, że imię owo jest dziedzicznem w rodzinie wójta Tomasza; nosi je i ojciec Ludwika i sam wójt Przemko.
|