Wikiźródła:Nagłówek Dublin Core

Celem stworzenia tej strony jest przygotowanie uniwersalnego nagłówka opartego na w:Dublin Core do zastosowania w całych Wikiźródłach. Szablon ten miałby zastąpić szablony Szablon:Nagłówek i Szablon:Nagłówek2, podobnie jak opisy pochodzenia tekstów na stronach dyskusji.

Cele naszej implementacji DC

• Dane Dublin Core w przypadku bibliotek i archiwów służą przede wszystkim celom katalogowym, są jednolitym systemem opisu publikacji pozwalającym na ich łatwe wyszukiwanie i kategoryzowanie. Dane DC dotyczą zawsze konkretnej publikacji, a nie dzieła jako takiego. Dlatego dane DC zaimportowane wraz z dziełem z zasobów zewnętrznych (takich jak biblioteki cyfrowe czy wydania papierowe) nie mogą zastąpić odrębnego kompletu metadanych dotyczącego tekstu opracowanego w ramach projektu Wikiźródła. Taki zestaw musi zostać stworzony na podstawie danych z źródła tekstu i uzupełniony o informacje dotyczące wyłącznie WIkiźródeł (np. dodatkowa korekta, redakcja, uwspółcześnienie pisowni etc.) ("The One-to-One Principle. In general Dublin Core metadata describes one manifestation or version of a resource, rather than assuming that manifestations stand in for one another. For instance, a jpeg image of the Mona Lisa has much in common with the original painting, but it is not the same as the painting. [1]).

Linki

• e-Poradnik Redaktora Zasobów Cyfrowych
• Korzystanie z Dublin Core (en) - wprowadzenie do tematyki DC
• XML Guidelines (en) - wytyczne do implementacji DC w XML
• Atrybuty DC (en) - zbiór i opis atrybutów występujących w stanadardzie Dublin Core Metadata Element Set (DCMES) wersja 1.1
• Atrybuty DC (pl) - tłumaczenie z 2000-10-28 na podstawie oryginału z 1999-07-02

Opis kolejnych pól według standardu Dublin Core

1. Title (tytuł)
2. Creator (twórca)
3. Subject and Keywords (temat i słowa kluczowe)
4. Description (opis)
5. Publisher (wydawca)
6. Contributor (współtwórca)
7. Date (data)
8. Resource Type (typ zasobu)
9. Format (format)
10. Resource Identifier (identyfikator zasobu)
11. Source (źródło)
12. Language (język)
13. Relation (odniesienie)
14. Coverage (zakres)
15. Rights Management (zarządzanie prawami)

Sposób wypełniania pól DC

Interpretacja wartości dla atrybutów schematu Dublin Core. Źródło: http://docs.google.com/View?docid=dc74rf44_12zbw5z9 ; autor: BCUWr, ŚBC, DBC; licencja CC BY,

Atrybut

Opis wartości atrybutu 1. Tytuł

Element DC: Title

Etykieta MARC: Tytuł (245)

Nazwa nadana źródłu. Zasadniczo Tytuł będzie nazwą, pod którą źródło jest formalnie znane.

Przejmuje się tytuł właściwy źródła. W przypadku struktury hierarchicznej źródła podaje się tytuł właściwy źródła następnie dla części źródła z odrębnym tytułem właściwym tworzy się dodatkowy opis w osobnym zestawie atrybutów stworzonych dla tej części.

Atrybut Tytuł zawiera tytuł i dodatki do tytułu. Dane przejmuje się z głównej strony tytułowej. Informacje z innych miejsc ujmuje się w nawiasy kwadratowe.

Znaki umowne - ciąg dalszy tytułu poprzedza się:

Średnikiem – jeżeli zaczyna się on od tytułu pracy tego samego autorstwa, co tytuł główny.

Kropką – jeżeli zaczyna się on od tytułu pracy innego autorstwa, co tytuł główny. Jeśli kropka występuje w tytule stosuje się wierny odpis tytułu.

Dwukropkiem – jeżeli zaczyna się on od dodatku do tytułu.

Przy dwukropku (:), średniku (;), zostawia się odstęp po obu stronach znaku. Nawiasy kwadratowe traktuje się jak jeden znak i stosuje odstęp przed pierwszym i po drugim nawiasie.

(zob. Format Marc21 rekordu bibliograficznego dla książki - NUKAT, 2005)

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

2. Autor (Twórca)

Element DC: Creator

Etykieta MARC: Hasło główne - nazwa osobowa, nazwa ciała zbiorowego, nazwa imprezy (100, 110, 111)

Jednostka głównie odpowiedzialna za stworzenie treści źródła. Przykładami Twórcy są osoby fizyczne, ciała zbiorowe, lub usługi. Zasadniczo nazwa Twórcy powinna być używana do oznaczenia tej jednostki. Przejmuje się nazwę osobową, nazwę ciała zbiorowego, nazwę imprezy ze źródła. Wybór i forma głównego hasła autorskiego powinny być zgodne z postanowieniami PN-N-01229, np. : Sienkiewicz, Henryk

Atrybut Autor, budowa hasła osobowego:

Hasło osobowe jest to nazwa osobowa, tzn. nazwa własna identyfikująca daną osobę. Nazwę osobową może stanowić : imię, nazwisko, nazwisko i imię, pseudonim, nazwa związana z godnością osoby, nazwa zaczynająca się od imienia (np. nazwy świętych, błogosławionych, i niektóre nazwy średniowieczne). Hasło osobowe może zawierać dopowiedzenia: daty biograficzne, słowne określenia identyfikujące daną osobę: określenia pokrewieństwa, godności, tytuły szlacheckie itp.

Dopowiedzenia ujmuje się łącznie w nawiasy okrągłe z odstępem przed nawiasem otwierającym, jeżeli jest więcej niż jedno dopowiedzenie, oddziela się je średnikiem z odstępami po obu jego stronach. Daty biograficzne oddziela się łącznikiem.

Przykłady:

Matejko, Jan (1838-1893)

Napoleon I (cesarz Francuzów; 1769-1821)

Joanna d`Arc (św. ; ca 1412-1431)

Strahovsky, Johann Benjamin (?-1789)

(zob. Hasła osobowe, korporatywne i tytułowe… - Warszawa: Wydaw. SBP, 1999.- (Formaty Kartoteki ; 4)

W przypadku więcej niż jednego nazwiska dodajemy je jako kolejne wartości atrybutu, po każdorazowym naciśnięciu klawisza TAB.

Do dzieła wydanego pod pseudonimem dodajemy właściwe nazwisko w słowniku synonimów i zaznaczamy ten fakt w atrybucie Opis.

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

3. Temat i słowa kluczowe (Opis rzeczowy)

Element DC: Subject

Etykieta MARC: Słowa kluczowe niekontrolowane (6XX)

Temat treści źródła. Zasadniczo opis rzeczowy będzie wyrażony w formie słów kluczowych opisujących temat źródła. Rekomenduje się wybór wartości elementu Temat i słowa kluczowe ze słownika kontrolowanego. Słownik wartości atrybutu jest tworzony automatycznie i sugeruje się sprawdzenie czy żądana wartość atrybutu jest już utworzona, jeśli tak, to można ją wstawić poprzez wybór z listy.

Szczegółowe instrukcje w załączniku nr 1.

(zob. Format USMARC rekordu kartoteki haseł wzorcowych…/Anna Paluszkiewicz ; SBP… .- Warszawa : Wydaw.SBP, 1999.- Formaty, Kartoteki ; 5)

Według zasad przyjętych w DBC: Podaje się tutaj hasła przedmiotowe proste (temat lub temat z określnikiem) zgodne z normami opracowania rzeczowego: JHP, KHW oraz słowa kluczowe opisujące treść dokme zaczerpnięte z katalogu biblioteki, Słownika Kluczy Wyszukiwawczych PWr, a także inne określenia oddające tematykę publikacji W przypadku prac doktorskich wpisujemy słowa kluczowe podane przez autora w odpowiednim formularzu, po uprzednim sprawdzeniu ich poprawności. Słowa kluczowe wpisujemy z małej litery.

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

4. Opis

Element DC: Description

Etykieta MARC: Adnotacja wyjaśniająca (5XX)

Uzupełnienie lub zwięzła informacja o treści źródła.

Atrybut Opis może zawierać: abstrakt, spis treści, odesłanie do graficznego przedstawienia treści lub swobodny tekst określający treść, defekty w treści źródła, znak lub numer wydawniczy specyficzny dla druków muzycznych, odsyłacze do zewnętrznych źródeł informacji np. Wikipedia.

Szczegółowe instrukcje dotyczące tworzenia hiperlinków w załączniku nr 2.

(zob. Format Marc21 rekordu bibliograficznego dla książki - NUKAT, 2005)

Według zasad przyjętych w DBC: W opisie rozpraw doktorskich i habilitacyjnych w tym polu umieszcza się abstrakt lub opis zawartości pracy. W przypadku innych publikacji, podaje się objaśnienia dotyczące dokumentu: tytuł serii i numer w obrębie serii; inne wersje tytułu; informacje o tym, że dzieło zostało wydane pod pseudonimem; inne informacje, które zwykle znajdują się w strefie uwag opisu bibliograficznego, np. o unikatowości lub specjalnych cechach wydania, defektach, szczególnie cennych ilustracjach, technikach graficznych, formacie, rodzaju oprawy (np. w przypadku starodruków), skali.

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

5. Wydawca

Element DC: Publisher

Etykieta MARC: Wydawca (260 $a $b)

Jednostka odpowiedzialna za udostępnienie źródła. Przykładami wydawcy są osoby fizyczne, instytucje, organizacje lub usługi. Zasadniczo dla określenia tego elementu należy użyć nazwy Wydawcy i/ lub Drukarza.

Atrybut Wydawca zawiera:

Informacje dotyczące opublikowania, druku i dystrybucji przejmuje się z opisywanego dokumentu tj. główna strona tytułowa, inne preliminaria, okładka, metryka książki. Informacje z innych źródeł ujmuje się w nawiasy kwadratowe. Np. [Baumann, Georg (sen.)]; Rhete, Georg (jun.)

Jeśli brak nazwy wydawcy podaje się skrót [s. n.] Przejmuje się pełną nazwę wydawcy z dokumentu. Jeśli w starych drukach wydawców odnoszących się do jednego miejsca wydania jest więcej, to dopuszcza się przyjęcie do opisu pierwszych pięciu; pominięcie pozostałych należy zaznaczyć skrótem [et al.] w nawiasach kwadratowych.

Kwalifikatorem dla atrybutu Wydawca jest Miejsce wydania:

Do opisu miejsca wydania wykorzystuje się kwalifikator. Tworzy się jedną wartość ujednoliconą dla kwalifikatora np. „Wrocław”, natomiast inne funkcjonujące formy danej wartości należy wpisywać jako synonimy np. „Breslae, Breslau, Wratislavia, Wratislaviae itd.” w panelu Zarządzanie biblioteką. W Aplikacji redaktora należy wstawiać odpowiednią wartość wybierając formę ujednoliconą albo odpowiedni synonim dla tej formy z kontrolowanego słownika. W słowniku kontrolowanym synonimy widoczne są razem z formą ujednoliconą ujętą w nawiasie. W Aplikacji czytelnika wstawiony zostanie tylko synonim bez dopowiedzenia w nawiasie.

Jeśli brak miejsca wydania stosuje się skrót [s. l.]. Jeśli w drukach nowych miejsc wydania jest więcej niż dwa, to podaje się nazwę wyróżnioną typograficznie i skrót [etc.]. Natomiast w starych drukach, jeśli wymieniono dwa lub więcej miejsca wydania odnoszące się do jednego wydawcy (drukarza, księgarza), to należy przyjąć wszystkie nazwy według kolejności występowania w druku np. Lipsk; Drezno; Michał Gröll.

(zob. Format Marc21 rekordu bibliograficznego dla książki -NUKAT, 2005)

W DBC:

Atrybut Wydawca

Nazwę wydawcy przejmuje się w najkrótszej formie, w brzmieniu takim, jak na stronie tytułowej.

Inne funkcjonujące formy danej wartości dodaje się do słownika synonimów.

Podaje się wszystkich wydawców jako kolejne wartości atrybutu.

Podatrybut Miejsce wydania:

Miejsce wydania przejmuje się w brzmieniu takim, jak na stronie tytułowej.

Inne funkcjonujące formy nazwy miejscowości dodaje się do słownika synonimów.

Podaje się wszystkie miejsca wydania, jako kolejne wartości atrybutu.

Dla nazw funkcjonujących w krótkim okresie czasu zapisuje się je w formie takiej, jak w dokumencie, natomiast bardziej znaną nazwę dodaje się w nawiasie kwadratowym np. Stalinogród [Katowice] oraz do słownika synonimów.

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

6. Współtwórca

Element DC: Contributor

Etykieta MARC: Hasło dodatkowe - nazwa osobowa, nazwa ciała zbiorowego, nazwa imprezy (700, 710, 711)

Jednostka odpowiedzialna za współudział w tworzeniu treści źródła. Przykładami współtwórcy są osoby fizyczne, ciała zbiorowe lub usługi. Zasadniczo dla określenia tego elementu należy użyć nazwy Współtwórcy wraz z określeniem rodzaju współpracy zapisanym w nawiasie okrągłym zgodnie ze słownikiem kontrolowanym. Forma dodatkowego hasła powinna być zgodna z podanym przykładem:

Borkowski, Jan. Oprac., Pidłypczak-Majerowicz, Maria Rec.,

Biblioteka Uniwersytecka (Wrocław)

Słownik wartości atrybutu jest tworzony automatycznie i sugeruje się sprawdzenie czy żądana wartość atrybutu jest już utworzona, jeśli tak, to należy ją wstawić poprzez wybór z listy.

Atrybut Współtwórca zawiera:

Dodatkowe hasła, które zapewniają dostęp do opisu inne niż podane w atrybucie Autor. Hasło dodatkowe może zawierać nazwę osobową, nazwę ciała zbiorowego (w tym nazwę imprezy). Hasła dodatkowe sporządza się dla nazwy osób i ciał zbiorowych ponoszących współodpowiedzialność za intelektualną lub artystyczną zawartość dokumentu. Hasła dodatkowe zawierają także nazwy osobowe i ciał zbiorowych dla dzieł związanych bibliograficznie z opisywanym dokumentem – w tym dokumentów niesamoistnych wydawniczo zawartych w opisywanym dokumencie, jeżeli nie sporządza się dla nich osobnych opisów.

Szczegółowe instrukcje w załączniku nr 3.

(zob. Format Marc21 rekordu bibliograficznego dla książki - NUKAT, 2005)

W DBC:

W tym atrybucie wpisuje się inne osoby współodpowiedzialne za powstanie dzieła, wymienione na stronie tytułowej (ewentualnie na stronie redakcyjnej, jeśli współtwórca jest szczególnie ceniony, np. tłumacz, redaktor, ilustrator)

według schematu:

Nazwisko, Imię

W nawiasach okrągłych podaje się daty życia. Po kropce podaje się rodzaj współpracy w formie skróconej, dużą literą

np. Kowalski, Jan (1820-1888). Red.

W przypadku rozpraw doktorskich w tym polu zamieszczamy promotora pracy

wg schematu: Nazwisko, Imię. Promotor

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

7. Data wydania (Data)

Element DC: Date

Etykieta MARC: Data wydania (260 $c)

Data związana z wydarzeniem w okresie istnienia źródła. W typowych przypadkach Data będzie związana z powstaniem lub dostępnością źródła. Rekomendowany najlepszy sposób na kodowanie daty jest zdefiniowany w profilu ISO 8601 (http://www.w3.org/TR/NOTE-datetime) jako format RRRR-MM-DD. Jeśli w źródle brak daty wydania podaje się informację zgodnie z dotychczas przyjętą praktyką datowania. Datę wydania podaje się cyframi arabskimi.

Atrybut Data wydania zawiera:

najpóźniejszą datę wydania występującą w dokumencie. Jeśli brak daty wydania, podaje się z odpowiednim wyjaśnieniem wybraną datę np.

rok dystrybucji – [dystr.],

copyright – cop. bez nawiasu

rok druku – dr.

rok wydania przybliżony [ca 1820], [post 1820], [ante 1820], [1820 ?], [1787-1788]

Szczegółowe instrukcje w załączniku nr 4.

(zob. Format Marc21 rekordu bibliograficznego dla książki - NUKAT, 2005) 8. Typ zasobu (Typ źródła)

Element DC: Type

Etykieta MARC: Typ / forma dokumentu (655 $2)

Natura lub kategoria treści źródła (oryginału). Ten element zawiera kategorie, funkcje, gatunki lub poziomy agregacji dla treści. Rekomenduje się wybór wartości elementu Typ źródła z kontrolowanego słownika wprowadzonego do systemu dLibra.

Atrybut Typ zasobu zawiera:

Typ publikacji ze względu na formę edytorsko-wydawniczą oryginału, (np. czasopismo, książka )

Szczegółowe instrukcje w załączniku nr 5.

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

9. Format

Element DC: Format

Etykieta MARC: Typ formatu elektronicznego (856 $u)

Opis fizyczny cyfrowej materializacji źródła. W typowych sytuacjach Format może zawierać typ mediów lub opis fizyczny źródła (np. wymiary). Format może być użyty dla określenia oprogramowania, sprzętu lub innego wyposażenia niezbędnego do wyświetlenia lub działania źródła. Przykładami wymiarów mogą być rozmiar i czas trwania.

W przypadku systemu dLibra wartość dla atrybutu Format nadawana jest automatycznie i określa format plików zasobu cyfrowego.

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

10. Identyfikator zasobu (Identyfikator źródła)

Element DC: Identifier

Etykieta MARC: Lokalizacja elektroniczna (856 $u)

Jednoznaczny odnośnik do zasobu cyfrowego w obrębie danego kontekstu. Zaleca się identyfikowanie zasobu cyfrowego poprzez ciąg znaków lub numer dostosowany do formalnego systemu identyfikacyjnego. Przykładem formalnego systemu identyfikacyjnego jest Uniform Resource Identifier (URI) (zawierający Uniform Resource Locator (URL)), Digital Object Identifier (DOI) oraz International Standard Book Number (ISBN).

Atrybut Identyfikator zawiera:

Podaje się URI pozwalający zlokalizować dokument elektroniczny przy użyciu istniejących protokołów internetowych. Najczęściej identyfikatorem tym jest URL

(zob. Format MARC21 rekordu bibliograficznego dla dokumentu elektronicznego / Krystyna Sanetra - Warszawa : Wydaw.SBP, 2003)

W przypadku systemu dLibra wartość dla atrybutu Identyfikator nadawana jest automatycznie i zawiera unikatowy adres zasobu cyfrowego.

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

11. Źródło

Element DC: Source

Etykieta MARC: Źródło wprowadzanych danych (786 $o)

Odesłanie do pierwotnego źródła, z którego pochodzi opisywany zasób cyfrowy. Dany zasób cyfrowy może pochodzić ze źródła pierwotnego w całości lub części. Rekomendowanym najlepszym sposobem jest odesłanie do źródła poprzez ciąg znaków lub numer dostosowany do formalnego systemu identyfikacyjnego np.: sygnatura źródła (oryginału).

W DBC:

Tworzy się powiązanie pomiędzy publikacją w Bibliotece Cyfrowej a katalogiem biblioteki lub instytucji udostępniającej zdigitalizowany oryginał:

W nawiasie trójkątnym wpisuje się skrót „sygn.”, akronim nazwy uczelni lub instytucji i sygnaturę dokumentu z katalogu biblioteki.

Po wciśnięciu klawisza TAB wkleja się adres odsyłający do rekordu danej publikacji w katalogu bibliotecznym.

Na stronie DBC w widoku opisu pojawi się:

Źródło: <sygn. PWr 100260N/1> ; kliknij tutaj, żeby przejść Jeżeli źródło dokumentu znajduje się w Internecie (np. czasopismo na serwerze uczelni), w tym atrybucie wpisuje się adres strony WWW, np. http://www.materialsscience.pwr.wroc.pl/

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

12. Język

Element DC: Language

Etykieta MARC: Uwaga dot. języka (546 $a) Kod języka (041 $a)

Język treści intelektualnych źródła. Rekomendowanym sposobem dla tworzenia wartości atrybutu jest ich definiowanie przy użyciu znormalizowanego trzyliterowego kodu wg PN PN-ISO 639-2 (np.: polski = pol) i MARC code List for Languages. Słownik wartości atrybutu jest tworzony automatycznie i sugeruje się sprawdzenie czy żądana wartość atrybutu jest już utworzona, jeśli tak, to można ją wstawić poprzez wybór z listy.

Atrybut Język zawiera:

Informację dotyczącą języka (języków) tekstu głównego i streszczeń. Używany jest także w opisie dokumentów wielojęzycznych (także jeśli jest język obrazkowy) lub zawierających tłumaczenie oraz jeśli język streszczeń, abstraktów, materiałów towarzyszących jest inny niż język tekstu głównego.

W przypadku publikacji wielojęzycznej każdą kolejną wartość atrybutu dodaje się po każdorazowym oddzieleniu klawiszem TAB.

Szczegółowe instrukcje w załączniku nr 6.

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

13. Powiązania (Relacja)

Element DC: Relation

Etykieta MARC: Uwaga dot. relacji nieokreślonej (787 $n); ID relacji nieokreślonej (787 $o)

Odesłanie do źródeł pozostających w relacji z opisywanym. Rekomenduje się powiązanie głównego źródła ze źródłem związanym przy pomocy ciągu znaków lub numeru dostosowanego do formalnego systemu identyfikacyjnego np.: sygnatura mediów zawierających kopię źródła (np. mikrofilm, nośnik DVD itp.).

W DBC:

W przypadku publikacji wielotomowych, wieloczęściowych, czasopism i serii w tym polu wpisujemy tytuł całości lub tytuł serii.

Można zamieścić tytuły innych publikacji powiązanych z dziełem, np. współwydanych i współoprawnych.

W przypadku rozpraw doktorskich – podajemy nazwę wydziału, z którego pochodzi autor.

Jeśli udostępniana jest kopia dokumentu na innym nośniku, np. mikrofilm, CD, tutaj można podać sygnaturę nośnika.

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

14. Zasięg (Miejsce i czas)

Element DC: Coverage

Etykieta MARC: Uwaga ogólna (500 $a)

Zasięg treści źródła. Miejsce i czas w typowych sytuacjach zawiera lokalizację przestrzenną (nazwa miejsca lub współrzędne geograficzne), okres czasowy (określenie okresu, data lub zakres dat) lub jurysdykcję (taką, jak nazwa jednostki administracyjnej). Następnie, jeśli jest to celowe, użyte zostaną nazwy miejsc lub okresy czasu, przy czym preferowane są identyfikatory numeryczne takie jak zestawy współrzędnych lub zakresy dat.

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

15. Prawa (Prawa własności)

Element DC: Rights

Etykieta MARC: Warunki wykorzystania (540 $a)

Informacja o prawach do źródła. Pole powinno zawierać informacje nie o wszelkich prawach dotyczących źródła, lecz tylko istotne z punktu widzenia czytelnika; w sytuacjach typowych element prawa winien zatem zawierać informacje o majątkowych prawach autorskich - przede wszystkim wskazanie podmiotu, od którego woli zależy, w jaki sposób można korzystać z utworu (kopiowanie, odtwarzanie publiczne, wykorzystanie komercyjnie itp.) oraz/lub wyraźne wskazanie zasad licencji albo odesłanie do serwisu dostarczającego taką informacje.

Przez sytuację typową należy rozumieć przypadek, kiedy dla czytelnika istotna jest treść/utwór, a nie corpus mechanicum czyli nośnik, obiekt w sensie fizycznym.

W rzadszych przypadkach istotne mogą być także informacje o prawach dotyczących samego fizycznego obiektu - może to dotyczyć np. kwestii własności starodruków lub rękopisów.

Jeżeli brak jest elementu Prawa, nie można dokonywać żadnych założeń, co do jego praw dotyczących źródła.

Przykłady oznaczeń w załączniku nr 8.

Wg zasad przyjętych w DBC:

w tym polu wpisuje się nazwę instytucji w danej miejscowości lub nazwę osoby posiadającej oryginał digitalizowanego dokumentu, np. Akademia Wychowania Fizycznego, Wrocław

oraz:

Własność autora - w przypadku prac doktorskich;

np. Wydawnictwo TArt - kiedy występuje inny właściciel

Pozostaw komentarz lub zapytaj na forum »

16. Numer pozycji Kolejny numer pozycji w DBC 17. Tytuł w języku angielskim W DBC jest to atrybut obowiązkowy dla rozpraw doktorskich i habilitacyjnych. Tytuł pracy przetłumaczony na język angielski w brzmieniu podanym przez autora pracy.