WISŁA.

Patrz! w lackiej stóp stolicy,
Jaka złota smuga trysła —
Brylantowo tak słoneczna,
W fal ognistych błyskawicy!
O! kochana! o serdeczna!
Wisła nasza! droga Wisła!
Ile kropel w nią upadło
Krwi i łez wśród mąk wiekowych,
Tyle gwiazd dyamentowych
Rozpromienia jej zwierciadło.
Z głębi toni pieśń dobywa,
Psalmy szumi! hymny szumi!
Dusza polska je rozumi.

Lecz, gdzie pierś, co je wyśpiewa?
Chryste Panie! Chryste Panie!


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Baliński.