Wspomnienia z mego życia/Przedmowa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Przedmowa |
| Pochodzenie | Wspomnienia z mego życia |
| Redaktor | Franciszek Juliusz Granowski |
| Wydawca | Franciszek Juliusz Granowski |
| Data wyd. | 1904 |
| Druk | Aleksander Tad. Jezierski |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
W dziejach najważniejszych wynalazków zeszłego stulecia nazwiska braci Siemensów zajmują pierwszorzędne miejsce. Chociaż wynalazki te miały głównie na celu względy czysto praktyczne, wszakże pociągały za sobą prace o charakterze naukowym i Siemensowie cieszyli się wśród najpoważniejszych uczonych wysokiem uznaniem, jako ludzie głębokiej wiedzy, którą potrafili przystosować do wzrastających wciąż wymagań życia codziennego, pracując nad wynalezieniem maszyn i przyrządów. Wynalazki te, ze względu na swą doniosłość, wywarły olbrzymi wpływ na przemysł i handel, przyczyniły się do ułatwienia komunikacyi, zarówno bezpośredniej, jak i w przesyłaniu wiadomości, dopomogły do lepszego wyzyskania sił mechanicznych do celów techniki i dały pracę tysiącom robotników, zatrudnionych w olbrzymich fabrykach Siemensa i Halskego.
Najstarszy z braci, Werner, którego pamiętniki podajemy, był duszą wszystkich przedsiębiorstw technicznych, podjętych na szeroką skalę, dokonał sam wielu wynalazków pierwszorzędnej wagi, zarówno dla techniki, jak i nauki; młodsi bracia byli przeważnie ścisłymi wykonawcami planów Wernera i najlepszymi kierownikami różnorodnych przedsiębiorstw.
Werner Siemens urodził się w Lenthe pod Hanowerem w r. 1816, umarł w r. 1892; pamiętnik swój ukończył nakrótko przed śmiercią, zanotowawszy w nim zarówno ważniejsze wydarzenia swego życia, jak i przedsiębiorstwa, wynalazki i prace naukowe.
Pamiętniki Siemensa nie wyróżniają się ani szczególną formą, ani też żywotnością opowiadania. Forma nader prosta, opowiadanie redukuje się niekiedy do wyliczania zwykłych wypadków życia codziennego; pomimo to Pamiętniki dla każdego człowieka poważnie myślącego przedstawiają bogaty materyał, nad którym warto głębiej zastanowić się. Zamiłowanie do pracy i wiedzy, którego nie osłabiły najtrudniejsze warunki życia, żelazna wytrwałość w doprowadzeniu do końca najtrudniejszych przedsięwzięć, skromność przy opisywaniu wynalazków, mających tak doniosłe znaczenie, jakie posiadać zawsze będzie maszyna dynamoelektryczna — oto powody, dla których Pamiętniki uważać należy za książkę niezmiernie pożyteczną z punktu dydaktycznego, jako też i naukowego, gdyż potrąca ona o ważniejsze zastosowania wiedzy z zakresu fizyki do celów użyteczności publicznej.
Werner Siemens w dziejach kultury zaznaczył się jako wynalazca, uczony i działacz społeczny. Natura obdarzyła go umysłem refleksyjnym, nader szybko oryentującym się, co w połączeniu z zamiłowaniem do badań ścisłych, każe przypuszczać, że gdyby losy nie pchnęły Siemensa na drogę prac technicznych, stałby się pierwszorzędnym uczonym. Brak czasu, spowodowany olbrzymiemi i odpowiedzialnemi przedsiębiorstwami technicznemi, sprawił, że Siemens pisał niewiele, wszakże i te prace zjednały mu tytuł honorowego doktora uniwersytetu berlińskiego i członka Akademii nauk.
Jako wynalazca, Siemens zasłynął w różnych gałęziach fizyki i mechaniki: wynalazł sposób galwanicznego złocenia i srebrzenia, przyrządy elektryczne do zapalania min podwodnych, elektryczne stery okrętowe, ulepszył telegrafy wojenne, wystudyował warunki, w jakich mogą być przeprowadzane kable morskie do celów telegrafowania, ulepszył aparaty telegraficzne i w. in. Z liczby przedsiębiorstw, podjętych na wielką skalę, wyliczyć należy zaprowadzenie połączeń telegraficznych w różnych państwach, połączenie Europy z Ameryką kablami podmorskiemi, zbudowanie pierwszej kolei elektrycznej w Berlinie (na wystawie przemysłowej r. 1879).
Przewrót w elektrotechnice wywołało wynalezienie maszyny dynamoelektrycznej.
Z życia Siemensa zanotować jeszcze należy parę faktów, charakteryzujących go jako działacza społecznego i człowieka. W fabrykach, znanych pod firmą Siemensa i Halskego, zaprojektował on udział robotników w zyskach, wpłynął na wprowadzenie na politechnikach katedry elektrotechniki, widząc w niej wielką przyszłość, a w celu ugruntowania wszelkich wynalazków na podstawach czysto naukowych zaprojektował założenie w Charlottenburgu Instytutu fizyczno-technicznego, na co sam przeznaczył pół miliona marek.
Nawet tak pobieżny przegląd prac i zasług Wernera Siemensa może przekonać, że przeczytanie jego Pamiętników nie minie bez korzyści.
