Z falą
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Z falą |
| Pochodzenie | Zgrzebna kantyczka |
| Wydawca | Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“ |
| Data wyd. | 1922 |
| Druk | Zakłady Graficzne „Biblioteka Polska” |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór |
| Indeks stron | |
Czyż tą pustką bezbrzeżną błądzić mamy zawsze
I nie znajdziemyż nigdy przyjaznej przystani?
Tak się już nam należą koleje łaskawsze,
Mnie, śmiertelnie smutnemu i mej smutnej pani!
Na całym wód obszarze jest nas tylko dwoje:
Melancholijne dziewczę w towarzystwie chłopca,
Z którym dzieli swe mroczne, tęskne niepokoje,
A wokół pustać cudza, nieswojska i obca.
Dwa serca zakochane wśród fal nieżyczliwych...
Ta samotność ptaszęcą twą duszę przeraża,
Nie wierzysz, byśmy mogli mieć twarze szczęśliwych
I na nic me przechwałki szumne marynarza.
Jakiż żeglarz zwiedzioną twą ufność posiądzie,
Czy ją jeszcze odzyszczesz na jakim okręcie?
Z niedowierzaniem słuchasz mych baśni o lądzie,
Patrząc smutno na żagli przezorne zwinięcie.
Zda się, czujesz, że wszelka nadzieja stracona,
Lecz, choć każda z mych pociech jest taka nieważka,
Przecież niezaradnego kochasz Robinsona,
Co nic nie może zrobić dla swego Piętaszka.
