Za Bug!

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Seweryn Goszczyński
Tytuł	Za Bug!
Pochodzenie	Polskie pieśni wojenne i piosenki obozowe
Redaktor	Adam Zagórski
Wydawca	Wydawnictwo „Wiadomości Polskich“
Data wyd.	1915
Druk	Drukarnia Państwowa
Miejsce wyd.	Piotrków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały śpiewnik; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[23]

Za Bug!

Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi!
Za Bug, za Bug, za Bug, za BugBug, za Bug, za Bug!
Niech lotne serce nie wyprzedza nogi!
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi.
Dla naszych serc, dla naszych nóg!
Za Bug, za Bug!

Już tam nie jeden z zabużańskich braci,
Uchem przy ziemi każdy tentent ima;
Tysiąc go razy i schwyta i straci,
A nas jak niema, tak niema.
A posiodłane, pokiełzane konie
Strzygą uszami, rżą do naszych koni;
A ostre szable i nabite bronie
Brzęczą nutę naszej broni.
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi,
Za Bug, za Bug, za Bug, za Bug, za Bug, za Bug!
Niech lotne serce nie wyprzedza nogi,
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi.

Dla naszych serc, dla naszych nóg:
Za Bug, za Bug!

Piękne siostrzyce Rusinki, Litewki,
Jak zakochane już nas upatrują,
Polskim ułanom szyją chorągiewki,
Polskie kokardy gotują.
Że nas zobaczą, żywiej oko płonie,
Drżą ręce naprzód, że nas uściskają,
A serce, prorok, skacze już im w łonie,
Że nas wkrótce kochać mają.
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi,
Za Bug, za Bug, za Bug, za Bug! za Bug! za Bug!
Niech lotne serce nie wyprzedza nogi!
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi,
Dla naszych serc, dla naszych nóg!
Za Bug, za Bug!

Warczy próg Dniepru, pomrukuje Dźwina,
Bo cudzy język polską wodę chłepce.
Wyje stepami polska Ukraina,
Bo cudzy koń po niej depce:
Dyszy niechęcią bagniste Polesie,
Burzami grożą naddniestrzańskie skały,
Lesista Litwa dąsa się i ćmi się
Na nasz pochód opieszały.

Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi,
Za Bug, za Bug, za Bug, za BugBug, za Bug, za Bug!
Niech lotne serce nie wyprzedza nogi,nogi.
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi!
Dla naszych serc, dla naszych nóg!
Za Bug, za Bug!

Wodzu nasz Janie! białe orły żebrzą
Ogniem Grochowa i Wawru napadem,
Niech się coprędzej brzegi Bugu srebrzą
Tryumfującym ich stadem.
Niech postrzelony ten potwór dwugłowy,
Po polskiej ziemi dłużej się nie słania;
Wypuść ostatni pocisk piorunowy
I skróć mu męki skonania.
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi.
Za Bug, za Bug, za Bug, za Bug, za Bug, za Bug!
Niech lotne serce nie wyprzedza nogi!
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi.
Dla naszych serc, dla naszych nóg!
Za Bug, za Bug!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Seweryn Goszczyński.