Zabelko wdzięczna i luba

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Tomasz Zan
Tytuł	Zabelko wdzięczna i luba
Pochodzenie	Triolety i wiersze miłosne Tomasza Zana
Redaktor	Henryk Mościcki
Wydawca	Gebethner i Wolff
Data wyd.	1922
Druk	Tłocznia Wł. Łazarskiego
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

6.
Zabelko wdzięczna i luba,
Na twój widok czuję trwogę;
Gdzież moje męstwo, gdzie chluba,
Zabelko piękna i luba?
Patrzeć na cię — pewna zguba,
A ja nie patrzeć nie mogę.
Zabelko wdzięczna i luba,
Na twój widok czuję trwogę.^[1]

↑ Str. 13. W innych rękopisach zamiast „Zabelko“ — „Johalko“, albo „Marylko“. Johalka, Joasia, Johasia — chwilowy ideał Mickiewicza, który pierwotnie jej przypisał balladę „To lubię“ ; zob. Kallenbach, O nieznanych utworach Mickiewicza (Lwów, 1909), 32. Marylka — Maryla z Wereszczaków Puttkamerowa.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Tomasz Zan.

[1] Str. 13. W innych rękopisach zamiast „Zabelko“ — „Johalko“, albo „Marylko“. Johalka, Joasia, Johasia — chwilowy ideał Mickiewicza, który pierwotnie jej przypisał balladę „To lubię“ ; zob. Kallenbach, O nieznanych utworach Mickiewicza (Lwów, 1909), 32. Marylka — Maryla z Wereszczaków Puttkamerowa.

[1]