Łakomego nie używiesz

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Łakomego nie używiesz
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

185. Łakomego nie używiesz.

Małpa gdy liszkę widziała,
A ona ogon wielki miała,
A u niej go nie było nic,
Nie miała czym dupy zakryć:
Więc tedy k niej przystąpiła,        5
Łagodnie u niej prosiła:
„Miia siostro, coć po zbytku?
„Nie masz z niego nic pożytku.
„U ciebie jest wielki ogon,
„Do samej ziemie rozciągnion:        10
w „Udziel mi go połowicę,
„Bych zakryła swą grzesznicę.
„Coś po takowej długości,
„Iż ci przydawa ciężkości?
„I rychlejby uciekała,        15
„By nie taka długi miała“.
Liszka jej odpowiedziała:
„Nie będziesz nic, siostro, miała:
„Aby mi miał zadek urwać,
„Nie chcę go ja nikomu dać.        20
„Nie czujęć żadnej ciężkości,
„Niemać też zbytniej długości:
„Mnieć sie widzi ogon mały,
„Musić zostać przy mnie cały.“
Wieleć sie zda łakomemu,        25
Czymby pomógł ubogiemu;

Przetoż, iż zbytku nie znają,
Mało w całym świecie mają.









Romulus III, 17: Hervieux (II, 221) Simius et vulpis. D (23) De simla et vulpecula. Phaedrus Append. 1 Simius et vulpes. St (164) De simio et vulpe. C (106) O wopicy a o lissce. — FE (19) O małpie z liszką. — Minasowicz (97) Małpa i liszka.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.