Łaska nieba górnego, dziwną
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Łaska nieba górnego, dziwną |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział II |
| Indeks stron | |
Łaska nieba górnego, dziwną rzecz sprawiła * U ludzi, Panna czysta Syna porodziła.
Którego żaden rozum ogarnąć nie może, * Bo któż tajemnicę Wcielenia rozwiąże.
Spuszcza się na ten padół, Bóg wiecznej światłości, * Żywot sobie obrawszy, w Panieńskiej czystości.
Gdy bez zmazy się rodzi Syn Ojca Jedyny, * Do obory zstępuje, o jakie nowiny!
Ludzką odmianę czyni ten Pan czci bogaty, * Królewicz, patrz, przychodzi na ten świat bez szaty.
Członki Jego pieszczone w żłobie położone, * Zimnem przy niedostatku przykrem uziębione.
Królowie Mu z darami nizko się kłaniają, * Wół i osieł Dzieciątko parą ogrzewają.
