Śpiewnik kościelny/Oto Boże serc tych dwoje
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Oto Boże serc tych dwoje |
Pochodzenie | Śpiewnik kościelny |
Redaktor | Michał Marcin Mioduszewski |
Data wyd. | 1838 |
Druk | Stanisław Gieszkowski |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały rozdział Pieśni Przygodne III |
Indeks stron |
PIEŚŃ I.
Pod czas ślubów małżeńskich.
Przed ślubem śpiewa się: Veni Creator jak na str. 142.
Po ślubie zaś Pieśń następ. podług własnej melodyi, albo jak o ś. Cecylii, str. 864. — lub jak Postańmy tu, w Pastorał. str. 144.
Po ślubie zaś Pieśń następ. podług własnej melodyi, albo jak o ś. Cecylii, str. 864. — lub jak Postańmy tu, w Pastorał. str. 144.
Oto Boże serc tych dwoje,
Spuszcza się na łaskę twoję:
Żeby się wiernie kochali,
W zgodzie do śmierci wytrwali.
Niech się licznie rozradzają,
Dziatki w służbie twej chowają:
Niech im się w życiu powodzi,
Niech im zły człowiek nie szkodzi.
A w starości po ich zgonie,
Niech znowu złączywszy dłonie,
Po nadgrodę obiecaną,
Z weselem przed tobą staną.
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).