Śpiewnik kościelny/Szczęśliwe Czechy, co wydały Jana

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Szczęśliwe Czechy, co wydały Jana
Pochodzenie Śpiewnik kościelny
Redaktor Michał Marcin Mioduszewski
Data wyd. 1838
Druk Stanisław Gieszkowski
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały tekst

Indeks stron

PIEŚŃ XI.
O Świętym Janie Nepomucenie.


\relative c' {
   \clef tenor
   \key f \major
   \time 3/4

   \autoBeamOff

   a4 c4. bes8 | bes4 a2 | d8 c c4. bes8 | bes4 a2 \bar ":|."
   a8 c c4. bes8 | g8 bes bes4 a | a8 c c4. bes8 |
   g8 bes bes4 a | a8 a a4 a | bes2 g4 |
   a8 a a4 bes | c2 c4 | c8 bes a4 a |g8 g f2 \bar "|."
}
\addlyrics { \small {
Szczę -- śli -- we Cze-- chy, co wy -- da -- ły Ja -- na
Bo on przed naj -- świę -- tszym tro -- nem,
Do -- świa -- dczo -- nym jest Pa -- tro -- nem;
Któ -- re -- go o -- pie -- ki,
W_dłu -- gie ży -- cia wie -- ki,
W_pro -- śbach swo -- ich do -- zna -- ją.
} }
\addlyrics { \small {
Ne -- po -- mu -- ce -- na, świę -- te -- go ka -- pła -- na:
} }

Szczęśliwe Czechy, co wyday Jana
Nepomucena, świętego kapłana:
Bo on przed najświętszym tronem,
Doświadczonym jest Patronem;
Którego opieki,
W długie życia wieki,
W prośbach swoich doznają.

Matkito Boskiej modlitwy sprawiły,
Że go niepłodni rodzice zrodzili;
Światłość niebieska spuszczona,
Nad dziecięciem rozjaśniona,
Pewne znaki dały,
Że święte być miały
Życie jego i cnoty.

Do lat doszedłszy bierze poświęcenie,
Zapala serce w ogniste płomienie,
Kędy ziemia Czeska cała,
Gorliwością boską pała,
Gdy z ust kaznodzieje,
Odbiera nadzieje
Łaski boskiej i nieba.

Dla zacnej chwały na królowej dworze,
Był spowiednikiem, przy życia dozorze:
Ojcem go Królowa zwała,
Sekretu mu powierzała;
Lecz tylko wiedziały,
Konfesyonały,
Co Jan mówił z Królową.

Niezbożny Wacław, chcąc wiedzieć ciekawie
Grzechy Królowej, najpierwej łaskawie
Z świętym Janem postępuje,
Lecz wyrok śmierci gotuje,
Jeśli nie wyjawi,
Życia się pozbawi,
Dla sekretu Spowiedzi.

Dotrzymał stale Jan święty sekretów,
Nie lękając się Królewskich dekretów;
A tak za sekret tajony,
W Mołdawie[1] jest utopiony:
Lecz gwiazdy wydały,
Gdzie wody zalały
Świętego Męczennika.

Ciało męczeńskie w wodzie znaleziono,
Z wielką radością w Katedrze złożono:
W tym kościele wielkie dary,
Bóg ludziom daje bez miary;
Tam skrzywdzona sława,
Patrona doznawa
Jana Nepomucena.

Święty Patronie gdy ci cześć dajemy,
Niechaj przyczyny twojej doznajemy:
I pókiśmy na tej ziemi,
Broń nas prośbami swojemi,
A z twojej opieki,
W długie życia wieki
Nie wypuszczaj o Święty.


Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
 
  1. Przypis własny Wikiźródeł Mołdawa — nazwa rzeki Wełtawy (cz. Vltava), zapożyczona z niemieckiego (niem. Moldau).