Śpiewnik kościelny/Będąc osławiony przez ludzkie języki

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Będąc osławiony przez ludzkie języki
Pochodzenie	Śpiewnik kościelny
Redaktor	Michał Marcin Mioduszewski
Data wyd.	1838
Druk	Stanisław Gieszkowski
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały tekst;
	Indeks stron

›››

[523]

PIEŚŃ XII.
O Świętym Janie Nepomucenie.

[524]

$\relative c { \clef tenor \key f \major \time 3/4 \autoBeamOff c8 f f f f f | e g e g g f | f a a a a f | g g f4 r \bar ":|:" c'4 a8 c c a | bes4 g8 bes bes a | c4 a8 c c a | bes4 g8 bes bes a | f8 a a a a f | g g f4 r \bar ":|" } \addlyrics { \small { Bę -- dąc o -- sła -- wio -- ny przez lu -- dzkie ję -- zy -- ki, A nie ma -- jąc zni -- kąd po -- mo -- cy, Ser -- ce się lę -- ka, du -- sza stro -- ska -- na, Chy -- ba po -- rę -- ka świę -- te -- go Ja -- na, Z_za -- sta -- wio -- nych si -- deł wy -- ba -- wi. } } \addlyrics { \small { Gdy mnie z_ka -- żdej stro -- ny za -- wzię -- tych kry -- ty -- ki, Do -- ku -- cza -- ją we dnie i w_no -- cy, } }$

[524]

Będąc osławiony przez ludzkie języki,
A nie mając znikąd pomocy,
Gdy mnie z każdej strony zawziętych krytyki,
Dokuczają we dnie i w nocy,
Serce się lęka, dusza stroskana,
Chyba poręka świętego Jana,
Z zastawionych sideł wybawi.

Już nie miłe życie w takowych obrotach
Inszej folgi nie masz na serce;
Tylko płakać skrycie w codziennych kłopotach,
I modlić się za swe oszczerce:
Gdy łez nie stanie a serce mdleje,
W cudownym Janie składam nadzieję,
Że podarty honor naprawi.

Wiem źe łzy wylane przy czystem sumieniu,
Pociechą się z nieba nadgrodzą:
Potwarze rzucane ku bliźnich czernieniu,
Samemu potwarcy zaszkodzą;
Bo Chrystus mówi, każdy to wierzy,
Że jaką miarą kto komu mierzy,
Taka się też jemu dostanie.

Niech tedy pamięta, kto cudzym honoecm
Trząsa bez żadnego respektu,
Że gęba zawzięta i z swoim aktorem,
Doczekać się może despektu:
Gdyż plama sławie ludzkiej zadana,
W samym oszczercy bywa karana;
Bo Bóg karze chociaż nierychło.

Przecież ja o Panie błagam twej dobroci,
Za przyczyną mego Patrona;
Daj upamiętanie, nicch się zły nawróci
Co cnotliwych szarpał imiona:
I niech się jemu nigdy nie zjści,
Co on bliźniemu dla nienawiści,
Rozpożyczył na złe oddanie.

Śmiało stanę teraz przy mym Protektorze,
Z łez otarłszy gorzkich powieki;
Bo gdym płakał nieraz skrzywdzony w honorze,
Zawszem doznał jego opieki:
I znów po chmurach ujrzę pogodę,
Po imposturach sławy nadgrodę,
A złe wszystko pójdzie na stronę.

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).