[512]
Ten co najprzód z uczniów Jana,
Wezwany został od Pana,
Do grona Apostolskiego,
Chwalmy Jędrzeja świętego.
R. O przezacny Apostole!
W Chrystusa nauczon szkole,
Jak znosić krzyże, cierpienia,
Uproś łaskę do znoszenia.
[513]
Porzucasz sieci wraz z bratem,
Dla Chrystusa gardzisz światem:
Bo w wyższej u ciebie cenie,
Własne i bliźnich zbawienie.
O przezacny i t. d.
Greckich krajów liczne ludy,
Uczysz słowy, stwierdzasz cudy:
Gdy Scytom Chrystusa głosisz,
Przodkom naszym wiarę wnosisz.
O przezacny i t. d.
Aż w Patras Achai mieście,
Widzisz kres prac twych nareszcie:
Gdzie przez złość Egeaszową,
Skazanyś na śmierć krzyżową.
O przezacny i t. d.
Spostrzegłszy śmierci narzędzie,
Z radością w świętym zapędzie
Wołasz: o krzyżu żądany!
Oddaj mnie Panu nad Pany.
O przezacny i t. d.
Nie chcesz być z niego złożony,
Raz zostawszy zawieszony:
Pragniesz tylko aby ciebie,
Jak wziął oddał Panu w niebie.
O przezacny i t. d.
Wisząc dwa dni z krzyżaś uczył,
I dwa tysiąceś nawrócił:
Tak wielkim przed samym zgonem,
Cieszysz się z pogaństwa plonem.
O przezacny i t. d.
Jędrzeju błogosławiony,
Śmiercią krzyża uwieńczony,
[514]
Spraw niechaj radość czujemy,
Gdy dla Chrystusa cierpiemy.
O przezacny i t. d.
Chwała Ojcu i Synowi i t. d.
O przezacny i t. d.