Śpiewnik kościelny/Wiwat dzisiaj Boskiej Istności
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Wiwat dzisiaj Boskiej Istności |
Pochodzenie | Śpiewnik kościelny |
Redaktor | Michał Marcin Mioduszewski |
Data wyd. | 1838 |
Druk | Stanisław Gieszkowski |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały rozdział Pieśni na Boże Narodzenie |
Indeks stron |
⨀
MELODYJA DRUGA. |
Wiwat dzisiaj Boskiej Istności!
Gdy zstępuje z niebios w niskości:
Już się ono spełniło,
Co pod figurą było:
Wesoło na ziemi,
gdy Boga widzimy,
Krzyknij świecie z wielkiej radości!
Już Proroków pismo spełnione,
Gdy widzimy słowo wcielone;
Symeon się weseli,
Gdy słyszy że Anieli
Bogu wyśpiewują,
Pokój oznajmują,
Serce całe radość przenika.
Już Ojcowie to uprosili
Święci czego sobie życzyli;
Płacząc, jęcząc wzdychali,
Rosy z nieba wołali:
Spuśćcie nam obłoki,
Wydajcie nam w skoki,
Żebyśmy tu dłużej nie byli.
Słodki Jezu jak ci dziękować,
Gdyżeś zstąpił Ojców ratować:
Gdy Ojcowie już w niebie,
Przyjmij dzieci do siebie;
Przyjmij Ojców syny,
I Matek dzieciny,
Niechaj święci i nas ratują.
Wiwat, wiwat! wielka ochota,
Gdy Bóg nieba otworzył wrota:
Nieskończone radości,
Gdy Bóg z swojej miłości,
Piekło zawojował,
I czarta przykował,
O szczęśliwa niebios roboto!
Wiwat, wiwat! bądźmy weseli,
Gdy w tarasach owi anieli,
Których pycha zepchnęła,
Człowieka wywyższyła
Do Rajskiej wieczności,
Pokój na niskości,
Wiwat, wiwat! bądźmy weseli!