Żabusia (dramat, 1903)/Akt III/Scena X

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Gabriela Zapolska
Tytuł	Żabusia
Podtytuł	sztuka w trzech aktach
Część	Akt III, Scena X
Pochodzenie	Teatr Gabryeli Zapolskiej
Wydawca	Redakcya Przeglądu Tygodniowego
Data wyd.	1903
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały Akt III Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cała sztuka Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[87]

SCENA IX.X.

Ciż sami, FRANCISZKA, MILEWSKI, MILEWSKA, NIAŃKA, MAŁA JADZIA.

 Marya (na przedzie sceny do siebie). Nie mogłam inaczej uczynić!

 Milewska (wchodząc). Czy jest tu panna Marya? Wstąpiłam do pani i nie zastawszy jej, przywiozłam z sobą Jadzię...

[88] Żabusia (rzuca się do dziecka). Moje dzidzi!... moje maleństwo!...

 Bartnicki. Ostrożnie, udusisz jeszcze dziecko!

 Milewski. Przyniosłem nowe szkiełka do loteryjki i pudełko angielskich cukierków takich, jakie Żabcia lubi.

 Milewska. Zagramy zaraz w loteryjkę... a potem wypijemy herbatę...

 Bartnicki. A ja wam opowiem, jakiego mi dziś figla pani Żabcia wypłatała...

 Milewska. Figla!... aj ty!... ty... pieszczotko... ty zawsze myślisz, czym mężowi radość sprawić.

 Bartnicki. Kiedy to nie był przyjemny figielek... przeciwnie, aż mi serce się tłucze jak nietoperz...

(Starzy przygotowują stół, rozkładają tabliczki, sypią szkiełka. Marya gotuje się do wyjścia).

 Bartnicki. Jakto, Maniu, odchodzisz?

 Marya. Tak.

 Bartnicki. Dokąd?... Zostań... widzisz jak u nas wesoło...

 Marya. Pójdę się nauczyć kłamać! — to i mnie będzie wesoło. (Wychodzi).

 Milewski. Do loteryjki! do loteryjki!

Zasłona zapada.

KONIEC.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Gabriela Zapolska.