Żal w pustce

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Orkan
Tytuł	Żal w pustce
Pochodzenie	Poezje Zebrane tom II
Redaktor	Stanisław Pigoń
Wydawca	Wydawnictwo Literackie
Data wyd.	1968
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

ŻAL W PUSTCE

Piszę pamiętnik sobie —
Cóż biedne serce poradzi —
Ból przyklękły na grobie
Żalne te kwiaty ci sadzi.

Wszystkom przenieść gotowy,        5
Najcięższe losu zsypiska —
Jedno ten żal Hiobowy,
Ten żal, ach nadto dociska...

I cóż mi kto pomoże?
Co mi kto ulżyć zdoła?        10
Ot, pług tę rolę rozorze
Tak właśnie losu koła...

Wolałbym stokroć czuć w sercu
Zimne żelaza ostrze,
Niż ten żal nie...        15
Po zmarłej... siostrze.

Cóż komu...
Po kim ten żal? i za czem?

Boję się wyszeptać pustce,
Cała wybuchłaby płaczem. 20

Wszak każda ścieżka z tych...
W mój żal... prowadzi
Każdy krzew... ta trawa
[?] nikomu nie zdradzi.

Pisałem Jej przed laty 25
Wieść z domu „pustka płacze” —
Jakoż Jej teraz doniosę

[............]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.