100 powiastek dla dzieci/Przebiegły wieśniak i koń jego


Widmo 100 powiastek dla dzieci • Przebiegły wieśniak i koń jego • Christoph von Schmid Ogrodnik i jego osieł
Widmo 100 powiastek dla dzieci
Przebiegły wieśniak i koń jego
Christoph von Schmid
Ogrodnik i jego osieł
Przekład: Jan Chęciński.

XXXII.
PRZEBIEGŁY WIEŚNIAK I KOŃ JEGO.

Pewnéj nocy skradziono wieśniakowi ze stajni najlepszego konia; zmuszony był więc kupić sobie innego, i w tym celu udał się na jarmark do miasta, mniéj więcéj o piętnaście mil odległego od wioski, w któréj on mieszkał.
Jakież było jego zdziwienie, kiedy między końmi znajdującemi na targu poznał swojego! Uchwycił go natychmiast za uzdeczkę wołając: „Ten koń do mnie należy, ukradziono mi go przed trzema dniami!”
Ale człowiek, który go na targ przyprowadził odpowiedział grzecznie wieśniakowi:
„Mylisz się przyjacielu, już od roku posiadam tego konia; podobny do twojego, ale ten nie kradziony.”
Wtedy wieśniak położył obie ręce na oczach koniowi, mówiąc:
„Jeżeli pan rzeczywiście od roku posiadasz to zwierzę, wiesz tedy zapewne, na które oko nie widzi?”
Na takie zapytanie handlarz, który jeszcze nie obejrzał dobrze owego konia, zmieszał się bardzo ale ponieważ trzeba było koniecznie coś odpowiedzieć, odrzekł więc na los szczęścia! „Na lewe.”
„Mylisz się jegomość,” odpowiedział wieśniak, „on doskonale widzi na lewe oko.”
„A prawda, omyliłem się,” zawołał handlarz, „chciałem powiedzieć, że na prawe.”
Na te słowa, rzeczywisty właściciel konia odsłonił mu oba oczy mówiąc:
„Teraz już mogę waspanu powiedzieć, że jesteś kłamcą i złodziejem; niech się wszyscy tu obecni przypatrzą temu koniowi, a przekonają się, że on na obydwa oczy doskonale widzi! Użyłem podstępu dla tego tylko, aby wykryć kradzież, którą ten człowiek popełnił.” Tymczasem tłum ciekawych zebrał się na około wieśniaka i jego konia, a po skończonéj rozprawie z handlarzem, ze wszystkich stron odezwały się donośne śmiechy i głosy wołające:
„Złapał się, złapał.” Tak więc handlarz, nie tylko był zmuszony oddać wieśniakowi skradzionego konia, ale jeszcze za złodziejstwo, które istotnie sam popełnił, na ciężką karę skazany został.

Zręczny dowcip wiele znaczy,
Dar to Boski w drogiéj cenie,
Często, chroniąc od rozpaczy,
Zsyła w troskach ocalenie.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Christoph von Schmid i tłumacza: Jan Chęciński.