Ach biada, biada

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Ach biada, biada
Podtytuł	388. z p. Lublinieckiego
Rozdział	Pieśni małżeńskie
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[191]

388.^[1]

z p. Lublinieckiego.

Ach biada, biada.
Poszłam za dziada!
Cóż ja będę czyniła?
Dziada jeno szczére kości,
Żal się, Boże, méj młodości,
Com ja marnie straciła.

Wyszczérzył zęby,
Chce u mnie gęby,
Patrzy jak leśna sowa.
Ach biada, biada,
Poszłam za dziada,
Nieszczęsna białogłowa!

Ni dziada sprzedać,
Ni go zamienić.
Cóż ja będę robiła?
Biedna ja nieboga,
Co dzień proszę Boga,
Żebym wdową wnet była.

---

1. Od P. Lompy. Porównać: Konopki P. l. kr. str. 133.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.