Album pisarzy polskich/Karol Szajnocha
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Karol Szajnocha |
| Pochodzenie | Album pisarzy polskich |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1898 |
| Druk | W. Dunin |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Ilustrator | Henryk Piątkowski |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały album |
| Indeks stron | |
Urodził się w Komarnie, na Rusi Czerwonej roku 1818. Wychowanie początkowe odebrał w domu rodzicielskim, następnie kształcił się w Gimnazyum Samborskiem i Lwowskiem, poczem przeszedł do uniwersytetu. Wziąwszy udział czynny w owczesnem narodowem życiu politycznem, został osadzony w więzieniu, skąd wyszedł. r. 1837, zmuszony niezwłocznie Lwów opuścić. Po powrocie do niego w r. 1839 na stałe rzucił się w wir życia literackiego, drukując pierwszą swą powieść, p. t. Romans na własne oczy widziany; wkrótce jednak zaczął uprawiać poezyę dramatyczną i wystawił na scenie utwory następujące: Stasio, Maryna Mniszchówna i Jerzy Lubomirski. Jednocześnie został współpracownikiem Rozmaitości, następnie Tygodnika polskiego, Biblioteki Ossolińskich i Dziennika literackiego. Spróbowawszy sił swoich na polu dziejopisarstwa, wydał dwa szkice: Bolesław Chrobry i Pierwsze odrodzenie się Polski 1279-1333, a po ich dobrem przez krytykę przyjęciu — Szkice historyczne, dzieło pomnikowe Jadwiga i Jagiełło, Lechicki początek Polski i Dwa lata dziejów naszych 1646 i 1648. Umarł dnia 10 stycznia 1868 roku.
