Album pisarzy polskich/Stanisław Konarski
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Stanisław Konarski |
| Pochodzenie | Album pisarzy polskich |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1898 |
| Druk | W. Dunin |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Ilustrator | Henryk Piątkowski |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały album |
| Indeks stron | |
Urodził się w Żarczycach, w województwie Krakowskiem, roku 1700. Pierwsze nauki pobierał u ks. Pijarów w Podolińcu, na Spiżu, gdzie też i święcenia kapłańskie otrzymał. Mając lat 25, udał się do Rzymu, a po latach 2-ch do Paryża. W r. 1730, powróciwszy do kraju, został nauczycielem historyi, geografii i wymowy w Rzeszowie, następnie w Warszawie, gdzie w r. 1740 otworzył Collegium nobilium, w którem wykładano przedewszystkiem język ojczysty i francuski, historyę, nauki przyrodnicze i humanistyczne. Zabiegi Konarskiego o podniesienie oświaty w kraju chciał król wynagrodzić, proponując mu stanowisko senatora i biskupa, ale znakomity reformat godności żadnej przyjąć nie chciał, polecił więc Stanisław August wybić na cześć jego medal złoty z napisem: „Sapere auso“, (Temu, co się ośmielił być mądrym). Umarł Konarski w Warszawie w roku 1773. Z pism wydał: O skutecznym rad sposobie; O religii poczciwych ludzi i ogłosił zbiór praw i ustaw sejmowych p. t. Volumina legum, (Tomy praw).
