Aniół Stróż/IV Msza (całość)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | IV Msza (całość) |
| Pochodzenie | Aniół Stróż chrześcianina katolika |
| Data wyd. | [przed 1900] |
| Druk | Drukiem G. Jalkowskiego |
| Miejsce wyd. | Grudziądz |
| Indeks stron | |
Poniżej znajduje się IV Msza w całości. Jeżeli chcesz skorzystać z tekstu podzielonego na pieśni, przejdź tutaj.
A. Na Introit.
Na stopniach twego upadamy tronu,
Wszechmocy Panie, wiekuisty Boże!
Jakaż ofiara milszą ci być może
Nad tę ofiarę Chrystusa zakonu.
Przy niej do ciebie lud podnosi pienie;
Niech go łaskawie twa dobroć wysłucha.
Wléj w serca nasze pobożności ducha,
I obróć na nas ojcowskie wejrzenie.
Tobie cześć, Tobie wieczna chwała, Ojcze Boże!
Coś stworzył wszystkie rzeczy i rządzisz wszystkiemi,
Odwróć od nas, co pokój duszy mięszać może,
I spraw, niech pokój zakwitnie na ziemi.
Powstańcie ludy na głos niebios Pana!
Niech ziemia cała milczenie zachowa!
Oto Bóg żywy przez usta kapłana
Odwiecznéj prawdy będzie głosić słowa.
O ty, którego dzieła niepojęte
Uwielbia wszelkie żyjące stworzenie,
Oczyść me serce, by twe prawdy święte
Znalazły godne, godne schronienie.
Wierzę w Boga jednego, Twórcę nieba, ziemi,
Wszystkich oku widomych i tajnych istności;
I w Syna zrodzonego przed wieki wszystkiemi,
Jezusa Boga z Boga, i światłość z światłości.
U nóg świętych ołtarzów twych upokorzeni
Ofiarujem ci, Boże! dar chleba i wina,
Który się wkrótce słowy kapłana zamieni
W prawdziwą krew i ciało Boga, twego Syna.
Z głębokiem tajemnicę tę święcim uczczeniem
Która w nowym zakonie spełnia zakon stary;
Tajemnicę, co gruntem jest Chrystusa wiary,
Rękojmią łaski niebios i świata zbawieniem.
Święty, Święty, Święty, władzca zastępów, Pan Bóg nie pojęty,
Pełne jest niebo, pełen jest świat cały jego potęgi i chwały.
Zabrzmijcie góry i morskie odmęty!
I wy narody jednozgodném pieniem
Śpiewajcie wiecznie: Święty, Święty, Święty.
Panie! tyś tu nam przytomny,
Coś na krzyżu umierał:
Ciebie prosi lud ułomny.
Abyś go w dobrem wspierał:
Pokrzep nasze słabe siły,
Daj sercu twój pokój miły:
Po tym zaś życia zgonie
Spoczynek w Swiętych gronie.
Padajcie ludy; a niżcie się trony,
Przd śmiertelników okiem utajony,
Pod postaciami wina i chleba,
Bóg zstąpił z nieba.
Baranku Boży, Zbawco twego ludu!
Uczyń godnymi nas nowego cudu,
Wstąp w nas, naszemi władnij sercami,
I mieszkaj z nami.
