Aryman i Oromaz (Mickiewicz)

←Rozum i Wiara

Aryman i Oromaz[1] • Poezye Adama Mickiewicza. T. 1. (1899) • Poezye religijno-gnomiczne • Adam Mickiewicz

Zdania i uwagi z dzieł Jakóba Boehme, Anioła Szlązaka i Saint-Martina→

←Rozum i Wiara

Aryman i Oromaz[1] Poezye Adama Mickiewicza. T. 1. (1899) Poezye religijno-gnomiczne Adam Mickiewicz

Zdania i uwagi z dzieł Jakóba Boehme, Anioła Szlązaka i Saint-Martina→

[286]

(Z Zenda-Westy)^[2].

---

 W samym przepaści niezgłębionej środku,
W samym ciemności najgrubszej zarodku,
Osiadł Aryman, jak złodziej ukryty,
Gniewny jako lew, jak wąż jadowity.
Onego czasu nadął się i dźwignął,
I wielką ciemność piersiami wyrzygnął,
I po ciemności, jak pająk po sieci,
Szczeblował w górę, tam gdzie bóstwo świeci.
Oparł się o dnia i nocy granice,
Wynurzył głowę i podniósł źrenice

[287]

A skoro ujrzał w samym niebios środku,
W samym jasności najczystszej zarodku,
Oromadesa, co śród tworów świeci,
Jak śród gwiazd słońce, jak ojciec śród dzieci;
Skoro na widok przedwiecznego słońca
Zły duch pomyślił o szczęściu bez końca —
Ta myśl, ogromna jako świata brzemię,
Z takim ciężarem padła mu na ciemię,
Że stracił siłę, runął nadół głową
Przez wieki wieków — i osiadł nanowo
W samym przepaści niezgłębionej środku,
W samym ciemności najgrubszej zarodku.

 1830.

1. Aryman — bóg ciemności u Persów; Oromaz (Ormuzd Oromades) — bóg światła.
2. Zenda-Westa jest księgą świętą u Persów, rodzajem biblii.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adam Mickiewicz.